دیابت و ورزش

دیابت یک بیماری شایع است که با افزایش گلوکز خون مشخص می شود. به طور معمول، این اغلب به عنوان قند خون بالا شناخته می شود. به طور معمول، پس از خوردن غذا، مقداری از غذا به گلوکز (قند) تجزیه می شود و در جریان خون به بدن منتقل می شود. این افزایش در گلوکز خون، لوزالمعده را تحریک می کند تا انسولین ترشح کند. انسولین هورمونی است که برای انتقال گلوکز به داخل سلول‌های بدن لازم است تا مورد استفاده قرار گیرد یا به عنوان انرژی برای استفاده بعدی ذخیره شود.

طبقه‌بندي ديابت

۱- ديابت نوع ۱

۲- ديابت نوع ۲

۳- ديابت حاملگي

ديابت نوع ۱

يك فرد زماني مبتلا به اين نوع ديابت مي‌شود كه سلول‌هاي لوزاالمعده ديگر هيچ انسوليني ترشح نكنند. این نوع دیابت بیشتر در کودکان و نوجوانان اتفاق میفتد.

ديابت نوع ۲

اين نوع ديابت، که به دیابت بزرگسالی مشهور است، شایع ترین نوع دیابت است. در بدن اين افراد، ابتدا انسولين به اندازه كافي ترشح مي‌شود اما به عللي، مؤثر واقع نمي‌شود.

ديابت بارداری

بعضی خانم‌هاي باردار، به خصوص در اواخر دوران بارداری، به ديابت مبتلا مي‌شوند.

قند خون و ورزش: هیپوگلیسمی آنچه که می خورید و زمانی که می خورید به ویژه برای مدیریت سطح گلوکز در طول ورزش مهم است. ورزش به خودی خود به انتقال گلوکز از خون به عضلات در حال کار کمک می کند، اما این امکان را نیز برای کاهش بیش از حد گلوکز خون ایفا می کند. این به عنوان هیپوگلیسمی (هیپو به معنای پایین است و گلیسمی به گلوکز خون اشاره دارد). علائم هیپوگلیسمی به شرح زیر است:

لرزش

ضعف

تعریق غیر طبیعی

تپش قلب (ضربان قلب سریع)

عصبی بودن

اضطراب

سوزن سوزن شدن دهان و انگشتان

گرسنگی

سردرد

اختلالات بینایی

کسالت ذهنی

گیجی

تشنج

کما

رویکردهایی برای مدیریت دیابت

تمرکز بر تغذیه

کاهش وزن ممکن است یک هدف مفید برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ که دارای اضافه وزن هستند باشد و جلوگیری از افزایش وزن بیش از حد در صورت ابتلا به دیابت نوع ۱ می تواند به بالا نگه داشتن عملکرد انسولین شما و کاهش نیاز به انسولین شما کمک کند. تداوم کاهش وزن به اندازه ۵ تا ۷ درصد وزن بدن می تواند منجر به کاهش مقاومت به انسولین و بهبود کنترل گلوکز خون شود، بنابراین امکان کاهش مقدار داروی مصرفی را فراهم می کند.

درشت مغذی های رژیمی

سه درشت مغذی که انرژی را برای فعالیت و عملکرد معمول بدن فراهم می کنند، کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین ها هستند. همه افراد، از جمله افراد مبتلا به دیابت، از تعادل مناسب این سه ماده مغذی سود می برند. رژیم غذایی یکی از ملاحظات اصلی در مدیریت دیابت است. توجه بیشتر به رژیم غذایی خود باعث کنترل بهتر بیماری می شود.

درشت مغذی ها انرژی یا کالری بدن شما را تامین می کنند، اگرچه هر یک از این مواد مغذی نقش اصلی متفاوتی دارند. پروتئین به عضله سازی کمک می کند، در حالی که چربی به عنوان منبع انرژی ذخیره شده مهم است و به سلامت مغز، اعصاب، مو، پوست و ناخن های شما کمک می کند. کربوهیدرات منبع اصلی سوخت برای بدن شما به خصوص در حین فعالیت بدنی است و تامین کننده اولیه انرژی برای مغز، اعصاب و ماهیچه ها است. در حالی که هر یک از این مواد مغذی به طرق مختلف بر گلوکز خون شما تأثیر می گذارد، کربوهیدرات های موجود در رژیم غذایی شما بیشترین تأثیر را بر میزان گلوکز خون شما دارند زیرا به سرعت به گلوکز تبدیل می شوند. شما باید قند خون خود را قبل و بعد از غذا چک کنید تا بدانید چگونه غذاها بر سطح خون شما تأثیر می گذارند، به ویژه آنهایی که حاوی کربوهیدرات زیادی هستند (مانند سیب زمینی، نان، برنج و ماکارونی). روی کنترل اندازه وعده‌ها تمرکز کنید، که اگر هدف کاهش وزن باشد، مفید است و همچنین با ایجاد تعادل مناسب کربوهیدرات، چربی و پروتئین، به مدیریت سطح گلوکز خون شما کمک می‌کند.

مصرف فیبر

فیبر در غذاهایی مانند جو، سبوس جو دوسر، لوبیا و میوه ها، سبوس گندم، پوست سیب و بیشتر سبزیجات یافت می شود.

تمرکز بر فعالیت بدنی

ملاحظات قبل از تمرین برای افراد دبابتی

در حین تمرین، خود ورزش به انتقال قند از خون به عضلات فعال کمک می کند. همین امر باعث کاهش قندخون و ضعف می شود. بنابراین قبل و بعد از تمرین با استفاده از دستگاه قند خون، قند فرد را چک کنید.

اگر قند خون کمتر از ۱۰۰ باشد، قبل از ورزش کربوهیدرات اضافی (۲۰-۳۰ گرم) مصرف کنید

اگر قند خون بین ۱۰۰ تا ۲۸۰ باشد، می توانید تمرین انجام دهید.

اگر قند خون بیشتر از ۲۸۰ باشد و حالت فرد خوب باشد، تمرین خیلی سبک باشد.

اگر حال فرد قبل تمرین خوب نبود، تمرین را اصلا انجام ندهید.