ارتباط سیستم تمرینی BFR و هایپرتروفی عضله به تأثیر مثبت محدودیت جریان خون در افزایش رشد عضلانی مرتبط است. این روش که به نام BFR Training یا تمرین با محدودیت جریان خون نیز شناخته می‌شود، شامل استفاده از یک باند یا کاف مخصوص برای کاهش جزئی جریان خون وریدی (بازگشت خون به قلب) در یک عضله در هنگام تمرین است. این رویکرد مکانیزم‌های زیر را در هایپرتروفی عضله تقویت می‌کند:
۱٫ ایجاد هیپوکسی (کاهش اکسیژن در بافت)
محدود کردن جریان خون باعث می‌شود عضله با اکسیژن کمتری کار کند. این حالت هیپوکسی باعث فعال‌سازی فیبرهای عضلانی تند‌انقباض (نوع II) می‌شود که پتانسیل بیشتری برای رشد دارند.
۲٫ افزایش تجمع متابولیت‌ها
با محدود کردن خروج مواد زائد متابولیکی مانند لاکتات و یون‌های هیدروژن، فشار متابولیکی در عضله افزایش می‌یابد. این فشار باعث ترشح هورمون‌هایی مانند هورمون رشد (GH) می‌شود که در رشد عضله نقش دارد.
۳٫ فعال‌سازی واحدهای حرکتی بیشتر
فشار متابولیکی و کاهش اکسیژن، نیاز بدن به فعال‌سازی فیبرهای عضلانی بیشتری را افزایش می‌دهد. این موضوع به تقویت تحریک عصبی-عضلانی و افزایش حجم عضله کمک می‌کند.
۴٫ کاهش بار مکانیکی مورد نیاز
یکی از مزایای بزرگ BFR این است که می‌توان با وزنه‌های سبک (۲۰-۳۰% از حداکثر توان)، نتایجی مشابه یا حتی بهتر از وزنه‌های سنگین (۷۰-۸۵% از حداکثر توان) به دست آورد. این ویژگی برای افرادی که آسیب‌دیدگی یا محدودیت فیزیکی دارند، بسیار ارزشمند است.
۵٫ افزایش سنتز پروتئین عضله
تمرینات BFR باعث فعال‌سازی مسیرهای آنابولیکی (مانند mTOR) و افزایش سنتز پروتئین در عضلات می‌شود که به رشد عضله کمک می‌کند.
نکات ایمنی و محدودیت‌ها:
باید با دقت و زیر نظر متخصص انجام شود.
فشار بیش از حد یا تکنیک نادرست ممکن است به آسیب عروق یا اعصاب منجر شود.
برای افراد با مشکلات قلبی-عروقی یا سابقه لخته خون، توصیه نمی‌شود.
