میشه با جرات گفت که همه ما از وقتی وارد باشگاه شدیم توی همون ماه های اول واژه سوپر ست رو شنیدیم که معمولا ساده ترش میکنیم میگیم “سوپر بزن!”.
توی بعضی منابع گفتن دو حرکت از یک گروه عضله رو پشت سر هم بزنی میشه سوپر ست مثلا جلو بازو دمبل + جلو بازو هالتر، اما توی بیشتر منابع میگن وقتی دو تا حرکت رو که روی عضلات موافق و مخالف کار میکنند سوپر ست محسوب میشه مثلا زیربغل قایقی + پرس سینه دمبل یا هالتر یا مثلا جلو بازو سیمکش + پشت بازو سیمکش.
صحبت های زیادی روی این سیستم تمرینی هست اما به طور خلاصه میخوام نتایج یک مطالعه جدید رو بگم.
اومدن بیست تا ورزشکار رو به دو گروه تقسیم کردند که گروه اول شیوه سنتی رو اجرا کردند و گروه دیگه به شکل سوپر ست، چجوری؟؟
گروه سنتی اومده حرکت جلو بازو رو سه ست زده و بعد اینکه تموم شده رفتن سه ست پشت بازو زدن اما گروهی سوپر ست اومدن توی ست اول، اول جلو بازو زدن و بعد بلافاصله پشت بازو زدن که شده یک ست و تا سه ست ادامه دادند. ضمنا حرکاتشون هم با کش اجرا شده.
بعد از هشت هفته اومدن تغییرات رو بررسی کردن دیدن سوپرست زدن استقامت عضله رو اضافه کرده اما قدرت رو خیر. اما توی حجم عضلات، تفاوتی بین سوپر ست با سنتی وجود نداشته.
کلا سوپر ست زدن خیلی برای اونایی خوبه که زمان کمی برای تمرین دارند اما احتمالا نمیتونه اونقدری حجم رو نسبت به بعضی سیستم های دیگه بیشتر افزایش بده. البته اینم بگم که فرد حتما حجم میگیره اما نسبت به بعضی سیستم های دیگه ممکنه کمتر حجم بگیره!
سوپرست مخصوصا خیلی خوب باعث میشه که از آسیب جلوگیری بشه، مثلا چجوری؟ اینکه عضلات موافق و مخالف رو بالانس میکنه. مثلا یک ورزشکار جلو ران خیلی گنده تری نسبت به پشت رانش داره و همین قضیه میتونه باعث آسیب زانوش بشه… پس این سیستم تمرینی از این لحاظ خیلی میتونه خوب باشه. فواید دیگه ای مثل افزایش ظرفیت های قلبی هم داره که خیلی مفیده.
اینا رو که میگم، دلیل بر این نیست که من به ورزشکارام از این سوپرست ها توی حجمشون نمیدم، اصلا اینجوری نیست. اما، به وقت خودش میتونه خیلی اثرگذار باشه. مطلب از دکتر رضا باقری
