طی بیست سال گذشته، هر چند مفهوم بیش تمرینی توجه زیادی را به خود جلب کرده است، اما این بدان معنی نیست که مشکل حال حاضر (این سال ها) است. بیش تمرینی زمانی رخ می دهد که حجم زیاد تمرین یا شدت زیاد تمرین (یا هر دو) با دوره های ریکاوری ناکافی بین جلسات کاری ترکیب شود. بدان معنی که نوعی بی تعادلی بین تمرین و ریکاوری وجود دارد.
از دیدگاه ورزش، پیامدهای بیش تمرینی از ورزشکاری به ورزشکار دیگر تا حد زیادی فرق می کند. طبق مرور تازه ای که درباره موضوع انجام شده، برخی انواع ملایم تر بیش تمرینی عبارت اند از: خستگی، کاهش اشتها، دوره های عصبانی شدن، نامنظمی در چرخه قاعدگی و کاهش عملکرد ضعیف سیستم ایمنی. موارد پیشرفته آن عبارت اند از: افسردگی، بی خوابی و درد عضلانی طولانی مدت. و هزینه تمرین زدگی (بیش تمرینی) می تواند گیجی باشد که گاهی به چند هفته تا چندماه قطع تمرین و ریکاوری نیاز دارد.
دلیل یا علت بیش تمرینی به خوبی معلوم نشده است. به طور کلی، تعداد زیادی عوامل داخلی و خارجی با هم وارد تعامل می شوند و این وضعیت ناسالم را به وجود می آورند. لطفاً به این نکته توجه کنید که بسیاری از این عوامل مشابه، ممکن است در ورزشکاری علائم بیش تمرینی را نشان دهند، در حالی که در ورزشکار دیگر خیر. عوامل داخلی که با بیش تمرینی همراه اند عبارت اند از: عادت های تغذیه ای، شخصیت، سن وجنس.
عوامل خارجی که با بیش تمرینی ارتباط دارند عبارت اند از: شدت تمرین، حجم تمرین، تاریخچه تمرین، زمان سال، کیفیت و کمیت خواب، استفاده از الکل و تنباکو و مسافرت (برای مثال سفرزدگی). جدول زیر برخی پارامترهای عملکردی و فیزیولوژیکی وابسته به بیش تمرینی را خلاصه کرده است.نکته جلب توجه آنکه، شیوع این مشکل در مردان زیادتر است.
جدول برخی پارامترهایی که نشانه بیش تمرینی اند.
۱) عملکرد بدنیکاهش قدرت عضلانیکاهش هماهنگیکاهش حداکثر ظرفیت هوازیکاهش توان اوج هنگام تلاش بیشینه۲) عملکرد بیولوژیکافزایش (یا کاهش) ضربان قلب استراحتی (یا فشارخون) نسبت به مقادیر پایهافزایش اکسیژن برداشتی، ضربان قلب و لاکتات خون هنگام فعالیت ورزشی زیربیشینه استانداردکاهش یا عدم تغییر وزن بدندرد عضلانی تا بیشتر از ۲۴ ساعتکاهش عملکرد ایمنی، احتمال افزایش عفونت راه های تنفسی فوقانی۳) حالت خلق و خوبا وجود کافی بودن زمان ریکاوری، به آسانی خسته شدنکاهش اشتهااختلالات احتمالی خواب |
