جی اچ آرپی 6

صفر تا صد آمپول جی اچ آرپی ۶ یا ۶ GHRP

یکی از محبوب ترین پپتیدهای مورد علاقه ورزشکاران که این روزها بیش از پیش بر سر زبان ورزشکاران رشته های مختلف ورزشی جاری شده است ۶ GHRP(هورمون رشد با پپتید آزاد-۶) می باشد، جی اچ آر پی ۶ یک هگزاپپتید شامل زنجیره ای از ۶ آمینو اسید می باشد این هورمون یکی از چند آنالوگ سنتزی مت – انکفالین ( پپتیدهای با ۵ اسید آمینه را انكفالین می نامند) است که در ساختمان خود دارای -D آمینو اسیدهای غیر طبیعی می باشد که برای تحریک آزادسازی هورمون رشد (GH) به صورت طبیعی به وجود آمدند و سکری تاگوگ یا همان عامل محرک ترشح هورمون رشد به صورت طبیعی می باشد.
اکنون مشخص شده است که جی اچ آر پی ۶ مجزا از GHRHبوده و در گیرنده GHRH عمل نمی کنند در واقع نکته قابل توجه در مورد مکانیزم عمل جی اچ آرپی – ۶ تفاوت عمل آن با سوماتوتروپین می باشد که  ۶ GHRP در واقع با تحریک گیرنده های سکری تاگوگ هورمون رشد که امروزه به گیرنده های هورمون گرلین معروف می باشند، وارد عمل می شود.
لازم است قبل از تشريح کامل مکانیسم عمل جی اچ آر پی -۶، گرلین را بشناسید گرلین یک پپتید با ۲۸ اسید آمینه است که به عنوان یک لیگاند درون زاد برای گیرنده های هورمون رشد شناخته شده است. گرلین موجب آزادسازی هورمون رشد، افزایش رفتار دریافت غذا و احساس گرسنگی و کاهش انرژی مصرفی می شود از این رو قبل از دریافت وعده غذایی ترشح شده و گرسنگی را سبب می شود و پس از آن از ترشح آن کاسته می شود، اگر به یاد داشته باشید قبلا شاره کردیم که گرسنگی و هایپوگلایسمی (افت قند خون) باعث ترشح بیش تر هورمون رشد می شوند که مکانیسم اصلی در این تحریک، نقش هورمون گرلین می باشد اما همان طور که گفتیم جی اچ آر پی – ۶ متفاوت از سوماتوتروپین عمل می کند، در واقع سوماتوتروپین ابا اثر گذاری بر GHRH (هورمون محرک هورمون رشد) اثرات خود را بر جای می گذارد، اما جی اچ آر پی ۶ با تحریک سکری تاگوگ های دیگر و گرلین غده هیپوفیز قدامی را تحریک نموده و باعث افزایش در آزادسازی هورمون رشد می شود، لذا افرادی که در اثر مصرف بلند مدت سوماتوتروپین دچار کاهش حساسیت این دارو در بدن شده و با مقاومت در ترشح آن روبرو شده اند می توانند با بهره گیری از جی اچ آر پی -۶ این مشکل را تا حد به سزایی رفع نمایند.
امروزه تحقیقات بسیاری پیرامون پپتیدها در حال انجام و بررسی است، مشخص شده است که در هنگام مصرف همزمان ۶-GHRP و انسولین، پاسخ GH به ۶-GHRP افزایش می یابد. یک بررسی اخیر در موش های نرمال تفاوت های چشمگیری را در ترکیب بدن، رشد عضلانی، متابولیسم گلوکز، حافظه و عملکرد قلبی در موش های مصرف کننده ۶-GHRP نشان داده.
با این حال تا رسیدن به یک نتیجه واحد و قطعی در خصوص برخی تاثیرات مربوط به آنها نیاز به بحث و بررسی بیش تر است، در حال حاضر گفته می شود ممکن است جی اچ آر پی – با پشتیبانی از نورون های عصبی و همین طور افزایش قدرت فرد، مشابه به استروئیدهای مربوط به خانواده DHT( دی هیدروتستوسترون) عمل کند و باعث بروز افزایش محسوس قدرت عضلات، چربی سوزی و کاهش حجم چربی ها، تقویت مفاصل و استخوان ها، ترشح بیش تر ۱-IGF (فاکتور رشد شبه انسولین)، افزایش سنتز پروتیین ها و تحریک رشد بافت های عضلانی جدید، کاهش چین و چروک های پوستی و کاهش پیری پوست نیز شود.
از جمله عوارض ناشی از مصرف ۶-GHRP می توان به افزایش موقتی اما چشمگیر اشتها که بعضا به شکل دردناک ظاهر می شود، احتمال افزایش پرولاکتین (که باعث کاهش میل جنسی در هر دو جنس و اختلالات قاعدگی در خانم ها می شود)، افزایش کورتیزول (هورمون استرس) و احساس خستگی مفرط، سرگیجه و احساس سوزن سوزن شدن برخی نقاط از پوست اشاره نمود.
علی رغم عوارض گفته شده، این پپتید به نسبت سایر پپتیدها از درجه عوارض خفیف تری حداقل تا به امروز برخوردار است.
و لذا ورزشکاران رشته های مختلف با هدف افزایش هر چه بیشتر اشتها و توانایی مصرف کارایی بیشتر از طریق غذا و در نتیجه بالابردن هر چه بیشتر وزن و حجم خالص عضلات خود روی به مصرف جی اچ آر پی ۶ می آورند و حتی برخی آن را در ترکیب با سایر پپتیدها (به عنوان مثال هگزارلین) استعمال می کنند، بنابراین افزایش وزنی معادل ۶ تا ۱۰ کیلو پس از یک دوره مصرف (۶-GHRP) جی اچ آر پی ۶ دور از دسترس و انتظار نمی باشد که البته در نظر داشته باشید که افزایش وزن یکباره و افراطی که به دلیل دریافت کالری فراوان توسط فرد ایجاد می شود اغلب بی کیفیت و همراه با افزایش توده چربی می باشد چرا که مصرف کربوهیدرات ها و چربی های رژیمی، در طول مصرف دوره این پپتید به طور چشمگیری، مانع آزادسازی GH می شود و تنها راه آن رعایت شدید رژیم غذایی و بالا بردن سطوح مصرف پروتئین ها و دقت در کالری دریافتی می باشد و لذا بهتر است غذاهای با کیفیت استفاده شود تا حجم و وزن به دست آمده از کیفیت بالایی برخوردار باشد.
در مجموع زمان استعمال دارو مکمل هایی که به همراه آن استفاده می شود و نوع رژیم غذایی و سن و سال عواملی هستند که در نوع کیفیت عضله به دست آمده در اثر مصرف این پپتید موثر هستند. البته لازم است که حتما به این نکته توجه داشته باشید که عارضه افزایش شدید اشتها در همه افراد یکسان نمی باشد و شدت آن در افراد متفاوت می باشد و ممکن است در بسیاری از افراد این افزایش اشتها بسیار ناچیز باشد، با این حال یک راه غلبه بر اشتهای کاذب در افرادی که قصد چربی سوزی دارند بهره گیری از میوه ها و سبزیجات حاوی فیبر و پتاسیم می باشد.
شرکت های ارائه دهنده ۶-GHRP معمولا این محصول را در ویال های ۵۰۰۰ میکروگرمی ارائه می کنند که در یک بسته ده تایی موجود می باشد و بعضا در برخی برندها ویال های ۱۰۰۰۰ میکروگرمی بصورت ۵ تایی دیده می شوند. علی رغم قید شدن نحوه مصرف دارو بر روی ویال توسط شرکت های ارائه دهنده، به یاد داشته باشید که مسائلی چون وزن، سن، جنسیت، مکمل های ترکیبی و هدف فرد عواملی هستند که در تنظیم این پپتید مهم می باشند. لذا تنظیم دوز مصرفی آن کاملاً امری تخصصی و حرفه ای می باشد و بایستی در تنظیم آن از یک فیزیولوژیست ورزشی و با پزشک متخصص راهنمایی جست.
 نکات قابل ملاحظه
نکته ای که اکثر ورزشکاران در مورد مصرف جی اچ آر پی ۶ رعایت می کنند این است که بایستی تا حدود دو ساعت قبل از استعمال آن چیزی مصرف نکرده و معده خالی باشد از این رو بهترین زمان مصرف آن قبل از صبحانه و پس از تمرین می باشد که باز این مسئله بسته به اهداف فرد می تواند متغیر باشد.
توجه داشته باشید که ۶-GHRP همانند هورمون رشد حتما باید در دمای پایین ۲ تا ۸ درجه و در یخچال نگهداری شود.
نوشتهٔ پیشین
فولیستاتین در بدنسازی
نوشتهٔ بعدی
پروویرون یا ماسترولون چیست؟

مقالات مرتبظ

نتیجه‌ای پیدا نشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

keyboard_arrow_up