صفر تا صد نولوادکس یا تاموکسیفن

نولوادکس نام تجاری تاموکسیفن می باشد که بیش تر از ۳۰ سال است که در درمان سرطان  پستان زنان و مردان استفاده می شود و از متداول ترین داروهای مصرفی در بین ورزشکاران و خانم ها می باشد.

نولوادکس همانند سایر هم خانواده های خود دارای خواص ضد استروژنی بوده و از نظر مکانیسم عمل، از گروه داروهای تعدیل کننده های انتخابی گیرنده استروژن می باشد. این داروها در برخی بافت ها اثرات مشابه استروژن (آگونیستی) و در سایر بافت ها دارای اثرات جلوگیری از اثر استروژن (آنتاگونیستی) دارند، این دارو اثرات خود را با ایجاد پیوند با گیرنده های استروژن کامل می کند که این پیوند باعث می شود استروژن قادر به فعالیت خود نبوده و از میزان اثرات آن کاسته شود.

ورزشکارانی که از استروئیدها استفاده می کنند، از تاموکسیفن در حین مصرف آنها و پس از آن برای جلوگیری از وقوع ژنیکوماستیا استفاده می کنند زیرا این دارو از بروز عوارض زنانه نظیر بزرگ شدن سینه در مردان ورزشکار جلوگیری کرده و همچنین سبب آزادسازی گنادوتروپین نیز می شود و تولید مجدد تستوسترون در بیضه ها شتاب می یابد و بدین ترتیب از کاتابولیسم ناشی از ترک مصرف استروئید می کاهد.

تاموکسیفن در غده هیپوفیز نیز با تحریک فیدبک منفی به عنوان ضد استروژن عمل می کند و موجب افزایش هورمون فولیکولی و لوتئینی می شود که نتیجه آن افزایش تستوسترون بدن می باشد.

در مقایسه این دارو با کلوماید لازم است بدانید، کلوماید از نظر قدرت از تاموکسیفن ضعیف تر عمل می کند و این که تاموکسیفن هر دو هورمون فولیکولی و لوتئینی را تحریک می کند و لذا هم ترشح تستوسترون و هم اسپرم سازی را به نسبت کلوماید بیشتر تحریک می کند. با این حال اولین و مهم ترین کاربرد

نولوادکس در بین ورزشکاران در جلوگیری از ژنیکوماستیا هست. زیرا نولوادکس با رقابت برای گیرنده های بافت سینه و اتصال به آنها این عمل را انجام می دهد.

نولوادکس همچنین در بین مردانی که با درجاتی از عقیمی روبرو هستند با افزایش هورمون فولیکولی و لوتئینی و تولید تستوسترون به بهبود این مشکل کمک می کند و می تواند در درمان ناباروری ناشی از سرکوب محور هورمون فولیکولی و لوتئینی با تحریک دوباره هیپوفیز به افزایش سطوح سرمی آنها کمک کرده و با تاثیرات خود به افزایش تستوسترون و اسپرم سازی در مردان بیانجامد.

در خصوص دوز مصرف این دارو، بهترین دوز پیشنهاد شده روزانه ۱۰ الی ۳۰ میلی گرم برای آقایان و ۲۵ میلی گرم در خانم ها در بین وعده های غذایی می باشد که بهتر است از دوزهای پایین تر شروع شده و به تدریج به میزان آن افزوده شود، برخی از افراد برای کسب نتایج بهتر این دارو را در کنار مسترلون (پروویرون) مصرف می کنند که در این صورت مصرف روزانه ۲۵ میلی گرم پروویرون در کنار آن کافی به نظر می رسد.

عوارض مشاهده شده در مصرف کنندگان نولوادکس عبارتنداز، ریزش مو، گر گرفتگی، اختلالات قاعدگی، کاهش تعداد پلاکت ها، احتباس مایعات و احساس سستی و کرختی می باشد.