فوتبال ورزشی است كه درگیری اندام تحتانی در آن زیاد دیده می شود، بازیکنان به طور مرتب در حال شوت زدن، تغییر مسیرهای سریع، دویدن، پریدن و فرود آمدن هستند كه این مسئله احتمال بروز آسیب در اندام تحتانی را به شدت افزایش می دهد.
حس عمقی توانایی احساس یا درک موقعیت فضایی مفصل و حركات بدن بدون استفاده از چشم است و گیرنده های حس عمقی که شامل دوك های عضلانی، اندام وتری گلژی و گیرنده های مفصلی می باشند، اطلاعات مربوط به این حس را به سیستم عصبی مركزی منتقل می كنند. این گیرنده ها وظیفه ایجاد آگاهی از وضعیت حركت و تعادل قسمتهای مختلف بدن را نسبت به یکدیگر بر عهده دارند. به عبارت دیگر، حس عمقی یک واژه جامع از احساس حركت می باشد كه ورودی حسی را از گیرنده های عضلانی، تاندون و مفاصل دریافت و موقعیت و حركت مفصل را تعیین نموده و جهت، شدت و سرعت حركت مفاصل را به خوبی مشخص می كند.
از این رو اطلاعات حاصل از گیرنده های حس عمقی نقش مهمی در ثبات دینامیک مفاصل و برنامه ریزی حركت برای كنترل عصبی-عضلانی دارد و هر عاملی كه باعث كاهش دقت عملکرد این حس شود میتواند با اختلال در ثبات مفصلی سبب افزایش فشار بر مفصل شده و آن را مستعد بروز آسیب نماید.
در میان مفاصل بدن، مچ پا به دلیل تحمل وزن بدن و تنوع حركات اهمیت خاصی دارد. این مفصل به كمک بافت های نرم و رباط های اطرافش، حركت و استحکام مفصل مچ پا را تأمین می كند. دقت عملکرد گیرنده های حس عمقی در مفصل مچ پا در حفظ عملکرد مناسب این مفصل به ویژه در حین فعالیت های ورزشی حیاتی است. همچنین كاهش حس عمقی مفصل مچ پا می تواند بر روی تعادل تأثیر منفی داشته و آن را كاهش دهد.
در مطالعاتی كه در مورد ارتباط این دو عامل انجام شده، مشخص گردید كه كاهش حس عمقی مفصل مچ پا احتمال آسیب مچ پا و زمین خوردن فرد را افزایش می دهد. نتایج پژوهش رجحانی و همکاران كه به بررسی اثر ورزش های تعادلی بر روی حس عمقی مفاصل زانو و مچ پا و زمان تعادل بر روی یک پا در زنان سالم پرداختند نشان داد كه ورزش های تعادلی به مدت شش هفته می تواند باعث بهبود عملکرد حس عمقی مفاصل مذكور و مدت زمان حفظ تعادل بر روی یک پا شود.
جهت دریافت برنامه بدنسازی تخصصی فوتبال بر عکس زیر کلیک کنید
