امنادرن

امنادرن نیز یک استروئید تزریقی ترکیبی است که از ۴ استر تستوسترون تشکیل شده است.

این استرها عبارت اند از:

۳۰ میلی گرم تستوسترون پروپیونات

۶۰ میلی گرم تستوسترون فیل پروپیونات

۶۰ میلی گرم تستوسترون ایزوکاپروت

۱۰۰ میلی گرم تستوسترون کاپروت

تفاوت بین امنادرون و سوستانون به آخرین استر آنها بر می گردد که در امنادرن همان طور که اشاره شد به جای ۱۰۰ میلی گرم تستوسترون دکانوت، ۱۰۰ میلی گرم تستوسترون کاپروت وجود دارد. همین تفاوت باعث شده تا بعضی افراد با توجه با ساختاربدنی و دستگاه غدد درونی ریز خواص خود نتایج متفاوتی را از مصرف امنادرن و سوستانون بدست آورند. البته باید توجه کرد که در انواع قدیمی تر امنادرن از دو استر ایزوهگزانوت و هگزانوت به عنوان دو ترکیب نهایی به کار رفته است.

امنادرن در مقایسه با سوستانون نیمه عمر کوتاه تری را دارد زیرا فاقد استر دکانوت است که به کندی در بدن رها می شود. پس زمانی که از این فرآورده استفاده می شود میزان تستوسترون خون به سرعت بالا می رود. این دارو باعث افزایش سنتز پروتئین و افزایش وزن بدن می شود که این افزایش وزن بدن بیشتر به خاطر جذب بالای آب و املاح است.

عوارض جانبی:

عوارض جانبی ناشی از مصرف این استروئید تقریباً همانند سوستانون است. البته همان طور که قبلاً گفته شد بروز این عوارض در افراد مختلف متفاوت است و حداقل می توان با رعایت برخی نکات عوارض جانبی این داروها را تا حد ممکن کم کرد.

زمانی که مصرف استروئیدها را قطع می کنید به علت تنبلی و آتروفی ایجادشده در بیضه ها میزان ترشح تستوسترون طبیعی به حداقل خود یا حتی به میزان صفر رسیده است. پس برای رهایی از بحران هورمونی و بازگشتن به حالت طبیعی و هموستاز نرمال و نیز جلوگیری از بین رفتن نتایج مطلوب بدست آمده و بازگشت سنتز پروتئین به حالت طبیعی حتماً از محرک هایی مانند HCG و کلومید استفاده نمایید.

بدنسازان که بیش از ۱۰ سال سابقه تمرینی دارند، مصرف تا ۱۰۰۰ میلی گرم در هفته نیز مصرف نموده اند و یا این استروئید را همراه با سایر داروها همچون دکادرابولین یا دیانوبول یا آنادرول ۵۰ نیز مصرف می کنند تا به نتایج چشمگیری دست یابند.

این افراد سلامتی جسمی و روحی خود را فدای قهرمانی می کنند که در حقیقت در دنیای امروز ورزش قهرمانی رفته رفته از ارزش های واقعی ورزش دوری گرفته و به سمت صنعت پیش می رود.