بدنسازی نخصصی والیبال

بدنسازی تخصصی والیبال با رویکرد فانکشنال به سبک مایکل بویل

بدنسازی تخصصی والیبال فقط زیاد کردن وزنه یا تکرار پرش‌ها نیست؛ اینجا هدف، بهتر پریدن، سالم فرود آمدن، تیزتر واکنش نشان دادن و حفظ سلامت شانه و زانو در فصل طولانی مسابقات است.
در این مقاله، با رویکرد تمرینات فانکشنال مخصوصاً به سبک مایکل بویل (Michael Boyle)، چارچوبی عملی و علمی ارائه می‌کنم تا بدنسازی تخصصی والیبال را هدفمند، قابل‌پیگیری و کم‌ریسک پیش ببرید. این رویکرد بر حرکات و الگوهای عملکردی (نه صرفاً عضلات)، تمرینات تک‌پا، ارتقای توان انفجاری با مدیسن‌بال و پلایومتریک، و هسته حرکتی ضدچرخش/ضداکستنشن تکیه دارد.

چرا بدنسازی تخصصی والیبال متفاوت است؟

  • نیازهای حرکتی خاص: پرش‌های مکرر (اسپک و بلاک)، شتاب‌های کوتاه (۰ تا ۵ متر)، حرکات جانبی (شافل، کراس‌اور)، تغییر جهت و واکنش بصری–شناختی.
  • الگوهای قدرت و توان: جهش عمودی، نوسان دست پرقدرت و قابل‌کنترل، توان چرخشی تنه و لگن، مهارت در دسیلاسیون (ترمزگیری) و فرود ایمن.
  • سلامت مفاصل کلیدی: زانو (تاندینوپاتی کشککی)، مچ پا (پیچ‌خوردگی‌ها)، شانه و کتف (حجم بالای حرکات اورهد), ستون فقرات کمری–سینه‌ای (پایداری و تحرک بهینه).
  • سیستم‌های انرژی: برتری مسیر آلاکتیک برای حرکات انفجاری، تحمل گلیکولیتیک برای رالی‌های طولانی، و یک پایه هوازی برای ریکاوری بین رالی‌ها.

رویکرد فانکشنال به سبک مایکل بویل

  • تمرکز بر حرکت، نه عضله: برنامه‌ریزی بر مبنای الگوها (اسکوات، هیپ‌هینج، لانج/تک‌پا، هل دادن/کشیدن افقی و مایل، چرخش/ضدچرخش).

 

  • تمرینات تک‌پا به‌عنوان ستون اصلی: اسکوات بلغاری (RFESS)، لانج معکوس، ددلیفت تک‌پا برای توسعه قدرت عملکردی، تعادل و کاهش فشار کمری؛ بهره‌گیری از پدیده کمبود دوطرفه برای تولید توان بیشتر.

 

  • هسته حرکتی ضدحرکتی: ضداکستنشن (پلانک، رول‌اوت)، ضدچرخش (پالوف پرس)، ضدفلکشن جانبی (تمرینات مرکزی) برای انتقال بهتر نیرو و حفاظت از کمر.

 

  • توان انفجاری با ابزار امن و مؤثر: پرتاب‌های مدیسن‌بال (چرخشی، جلو، از بالای سر با دقت در والیبالیست‌ها)، جهش‌های پیشرونده و استفاده گزینشی از مشتقات المپیکی ساده‌شده؛ اولویت به تکنیک و ایمنی.

 

  • انتخاب حرکات کم‌ریسک–پرفایده: گابلت/فرانت اسکوات، تراپ‌بار ددلیفت، لندماین پرس؛ توازن کشش/هل‌دادن با نسبت بیشتر به کشش برای سلامت شانه.

 

  • اصل تقدم حرکات سریع: «توان قبل از قدرت، قدرت قبل از استقامت». در ابتدای جلسه سراغ توان (جهش و مدیسن‌بال) و سپس قدرت بروید.

 

  • پیش‌روندگی/پس‌روندگی هوشمند: هر تمرین نسخه ساده‌تر و سخت‌تر دارد؛ کیفیت حرکت معیار اصلی تصمیم‌گیری است.

ارزیابی کاربردی پیش از برنامه‌ریزی

  • تحرک/پایداری کلیدی: مچ پا (دورسی‌فلکشن)، لگن (اکستنشن/چرخش داخلی)، ستون سینه‌ای (اکستنشن/چرخش)، کتف (بالاروی، تیلت خلفی)، تست‌های ساده دیواره–مچ پا و چرخش T.
  • توان و پرش: CMJ، پرش نشسته (SJ) برای تفکیک سهم کشش–کوتاه‌شدن، پرش واکنشی از باکس کم‌ارتفاع
  • کنترل فرود/ترمزگیری: فیلم‌برداری فرود یک‌پا و دوپا؛ زانوی والگوس؟ صدای فرود؟ زمان تماس زمین؟
  • سرعت و چابکی: شتاب ۵–۱۰ متر، چابکی جانبی (۵-۱۰-۵)، آزمون‌های واکنشی ساده با فرمان بصری/کلامی.
  • قدرت عملکردی بالاتنه: کشش افقی و عمودی، استقامت روتاتورکاف با کش‌ها
  • معیارهای پایش: ارتفاع پرش هفتگی، RPE سِت‌ها، درد/سفتی شانه و جلوی زانو، خواب و بار مسابقه.

طراحی سالانه و ساختار جلسه

  • خارج فصل (۸–۱۲ هفته): تمرکز بر اصلاح الگوهای حرکتی، افزایش توان و قدرت. ۳–۴ جلسه در هفته.
  • پیش‌فصل (۴–۶ هفته): تبدیل قدرت به توان خاص والیبال، افزایش پلایومتریک و دریل‌های واکنشی. ۳ جلسه در هفته.
  • در فصل: نگهداری توان/قدرت با میکرو‌دوزینگ (۲ جلسه ۲۵–۴۵ دقیقه)، اولویت با سلامت و تازگی عصبی.
  • دوره انتقالی: ریکاوری فعال، رفع نقص‌های حرکتی، حجم پایین.

قالب پیشنهادی هر جلسه بدنسازی تخصصی والیبال:

  • آماده‌سازی: رولر/تنفس دیافراگمی، موبیلیتی مچ پا–لگن–T اسپاین، فعال‌سازی گلوت/کتف.
  • توان: ۲–۴ حرکت (مدیسن‌بال ۳–۵ ست ۳–۵ تکرار، جهش‌ها ۱۰–۳۰ تماس با کیفیت بالا).
  • قدرت: ۳–۵ حرکت اصلی (۳–۵ ست، ۳–۶ تکرار، استراحت کافی ۹۰–۱۵۰ ثانیه).
  • اکسسوری و توان جانبی: ۲–۳ حرکت برای نقاط آسیب‌پذیر (همسترینگ، روتاتورکاف، ساق).
  • آماده سازی هدفمند: آلاکتیک اسپرینت‌های کوتاه یا تمپوهای هوازی سبک برای ریکاوری.
  • سردکردن: کشش‌های پویا/ایزومتریک ملایم، تنفس.

گرم‌کردن و آماده‌سازی مخصوص والیبالیست

  • تحرک پذری و فعال‌سازی: دورسی‌فلکشن مچ پا روی دیوار، کشش جلوی ران، چرخش T، اسلاید وال برای بالاروی کتف، راه‌رفتن با کش (سرینی میانی) و فعال سازی دندانه ای قدامی با غلتادن روی دیوار و شنا پلاس.
  • الگوهای الگویی:گابلت اسکوات سبک، هیپ‌هینج با چوب، خزش خرسی (Bear Crawl) برای هماهنگی عضلات مرکزی–کتف.

توان انفجاری و پلایومتریک

  • پیشرفت منطقی: از جهش‌های دوپا درجا و باکس‌های کوتاه به جهش‌های یک‌پا، سپس پلایو جانبی و در نهایت ری‌اکتیو برای بلاک (Depth/Drop Jump با ارتفاع کنترل‌شده).
  • تاکید بر فرود: زانوها همسو با شست پا، صدای فرود نرم، تنه پایدار، استفاده از دست‌ها برای تعادل.
  • مدیسن‌بال: پرتاب چرخشی از نیم‌زانویی/ایستاده، پرتاب جلو از سینه، پرتاب از بالای سر با احتیاط برای شانه‌های حساس؛ هدف، «تولید نیرو سریع» است نه خستگی.

قدرت پایین‌تنه به سبک مایکل بویل

  • اسکوات بلغاری (RFESS): 3–۵ ست ۵–۸ تکرار؛ توسعه قدرت تک‌پا، کاهش استرس کمری.
  • لانج معکوس/جانبی: انتقال‌پذیر به شافل و کراس‌اور؛ کنترل زانو در صفحه فرونتال.
  • هیپ‌هینج: ددلیفت تراپ‌بار یا RDL تک‌پا؛ همسترینگ و سرینی قوی برای جهش و فرود.
  • اسلایدبرد پشت پا همسترینگ یا نوردیک ایزومتریک/اکسنتریک تدریجی: محافظ تاندون همسترینگ.
  • سورتمه (Sled) هل‌دادن/کشیدن: بارگذاری کانسنتریک ایمن برای توان و شتاب‌های کوتاه.

قدرت بالاتنه و سلامت شانه

  • نسبت کشش به هل‌دادن حداقل ۲:۱ برای والیبالیست‌ها.
  • کشش افقی: روینگ دمبل/کابل، روینگ معکوس؛ تمرکز بر نزدیک کردن کتف.
  • کشش عمودی و قطری: زیربغل سیمکش با دامنه کنترل‌شده، بارفیکس با گیرش خنثی.
  • هل‌دادن: لندماین پرس (زاویه امن)، پرس دمبل روی نیمکت مایل، شنا روی زمین با دورکردن کتف.
  • روتاتورکاف و کتف: چرخش خارجی شانه با کش در ۹۰ درجه آبداکشن، Y-T-W، دندانه ای قدامی (غلتادن فوم غلتان روی دیوار + شنا پلاس).
  • دسیلاسیون نوسان دست: روینگ اکسنتریک، کشش با مکث، مدیسن‌بال «کچ–استاپ» سبک برای توقف امن.

کور فانکشنال (ضدحرکت‌محور)

  • ضداکستنشن: پلانک متحرک، رول‌اوت با چرخ شکم.
  • ضدچرخش: پرس پالوف، چاپ و لیفت نیم‌زانویی با کابل.
  • تمرینات مرکزی: سوت‌کیس کری یک‌طرفه، راه رفتن با دمبل برای پایداری جانبی و انتقال نیرو.

سرعت، چابکی و واکنش

  • شتاب‌های ۵–۱۰ متر با استارت‌های مختلف (بغل، عقب، نیم‌زانویی).
  • چابکی جانبی: شافل با تغییر ارتفاع مرکز ثقل، کراس‌استپ و ترنزیشن شافل–اسپرینت.
  • دریل‌های واکنشی: فرمان بصری/کلامی، توپ تنیس، یا نشانه‌گر نوری؛ ادغام تصمیم‌گیری با حرکت.
  • تمرکز بر ترمزگیری و جهش مجدد: برک–تو–گو در فواصل کوتاه.

پست‌محور کردن تمرینات

  • دریافت‌کننده/پورپوز (Outside/Opposite): حجم پلایو عمودی، پرتاب‌های چرخشی مدیسن‌بال، قدرت تک‌پا، دسیلاسیون شانه.
  • مدافع میانی (Middle Blocker): پلایوی ری‌اکتیو برای بلاک، جهش‌های متوالی با تمرکز بر فرود دوپا، شتاب‌های کوتاه جانبی.
  • پاسور (Setter): استقامت شانه و کنترل اورهد، لندماین پرس، ثبات کور–لگن، چابکی کوتاه برد.
  • لیبرو: سرعت جانبی، ثبات در وضعیت پایین بدن، تمرینات واکنشی و کور ضدچرخش؛ پلایو با حجم کمتر.

پیشگیری از آسیب‌های شایع

  • تاندینوپاتی کشککی: ایزومتریک‌های زانو روی اسلنت‌بورد یا اسکوات اسپانیایی (۴×۳۰–۴۵ ثانیه)، سپس HSR (پرس پا/اسکوات با سرعت آهسته). مدیریت حجم جهش.
  • مچ پا: تعادل تک‌پا چشم‌باز/بسته، ایورتور/اینورتور با کش، بالابردن ساق درحال نشسته/ایستاده.
  • شانه: بهبود بالاروی کتف (دندانه ای قدامی و ذوزنقه)، کنترل دامنه بالای سر، نسبت کشش بالاتر از هل‌دادن.
  • کمر: بارگذاری تدریجی هیپ‌هینج، هسته ضدحرکتی، آگاهی از تکنیک در RFESS و ددلیفت.

تغذیه و ریکاوری

  • پروتئین روزانه ۱٫۶–۲٫۲ گرم به‌ازای هر کیلو وزن بدن؛ کربوهیدرات کافی پیرامون تمرین و مسابقه؛ هیدراتاسیون برنامه‌ریزی‌شده.
  • مکمل‌ها (در صورت نیاز و بدون حساسیت): کراتین ۳–۵ گرم روزانه؛ کافئین ۲–۳ میلی‌گرم/کیلو پیش از مسابقه؛ ژلاتین/کلاژن + ویتامین C حدود ۳۰–۶۰ دقیقه قبل از تمرین تاندونی.
  • خواب ۷–۹ ساعت، روتین آرام‌سازی؛ مدیریت استرس.

نمونه برنامه هفتگی (خارج فصل – ۳ جلسه)

جلسه A (توان پایین‌تنه/قدرت تک‌پا):

  • آماده‌سازی: تحرک پذیری مچ/لگن/پشت، فعال سازی سرینی و دندانه ای قدامی
  • توان: پرتاب جلو مدیسن‌بال ۴×۴، باکس جامپ کم‌ارتفاع ۴×۳
  • قدرت: RFESS 4×۶ هر پا؛ ددلیفت  ۴×۴
  • کشش/هل‌دادن: روینگ دمبل ۴×۸؛ لندماین پرس ۳×۶–۸
  • اکسسوری: اسلایدبرد لگ‌کرل ۳×۱۰؛ پالوف پرس ۳×۱۰ هر طرف
  • کانشنینگ: اسپرینت ۱۰–۱۵ متر × ۶ با استراحت کامل

جلسه B (توان چرخشی/قدرت بالاتنه):

  • توان: پرتاب چرخشی مدیسن‌بال ۵×۳ هر سمت؛ جهش جانبی تک‌پا ۳×۴ هر سمت
  • قدرت: گابلت اسکوات /اسکوات از جلو   ۴×۵؛ روینگ معکوس ۴×۸
  • بالاتنه: دمبل پرس مایل ۳×۶–۸؛ کشش عمودی ۳×۶–۸
  • کور: رول‌اوت ۳×۸؛ کری یک‌طرفه ۳×۲۰–۳۰ متر
  • ساق و مچ: کالف ریز ایستاده ۳×۱۲–۱۵

جلسه C (ری‌اکتیو سبک/تلفیقی):

  • توان: دراپ جامپ ارتفاع کم ۳×۳؛ پرتاب بالای سر سبک ۳×۴ (در صورت سلامت شانه)
  • قدرت: ددلیفت رومانیایی تک‌پا ۳×۶ هر پا؛ لانج جانبی ۳×۶ هر پا
  • بالاتنه/شانه: Y-T-W 2×۱۰؛ چرخش خارجی ۳×۱۲
  • کانشنینگ: اینتروال تمپو سبک ۶–۸ تکرار × ۳۰–۴۵ ثانیه، استراحت برابر

ملاحظات در فصل

  • میکروسیکل: ۲ جلسه کوتاه (۲۵–۴۰ دقیقه) با ۲–۳ حرکت توان (حجم کم، کیفیت بالا) و ۲ حرکت قدرت (۲–۳ ست)، نگهداری نه نابودی.
  • زمان‌بندی هوشمند: اگر روز مسابقه نزدیک است، روی مدیسن‌بال، جهش‌های با حجم کم و کری‌ها تمرکز کنید؛ حرکات با کوفتگی بالا را حذف کنید.

شاخص‌های پیگیری و پیشرفت

  • ارتفاع پرش (CMJ/جهش بسکتبالی) هفتگی؛ روند نه فقط عدد روز.
  • RPE و درد ناحیه زانو/شانه؛ اگر درد بیش از ۲ جلسه تکرار شد، حجم جهش/پرس اورهد را بازتنظیم کنید.
  • کیفیت فرود در ویدئو؛ کاهش صدای فرود و پایدار ماندن زانو نشانه پیشرفت است.
  • رکوردهای توان مدیسن‌بال (فاصله/شدت پرتاب) و زمان‌های ۵–۱۰ متر.

پرسش‌های متداول

  • چند بار در هفته بدنسازی تخصصی والیبال انجام بدهم؟
    بسته به فصل: خارج فصل ۳–۴ جلسه؛ پیش‌فصل ۳ جلسه؛ در فصل ۲ جلسه کوتاه برای نگهداری.

 

  • آیا والیبالیست‌ها باید اسکوات پشت انجام دهند؟
    اگر تکنیک عالی و تحمل‌پذیری دارید، بله؛ اما مطابق رویکرد مایکل بویل، اسکوات از جلو/گابلت اسکوات و RFESS معمولاً انتخاب‌های کم‌ریسک‌تر و بسیار مؤثرند.

 

  • چقدر پلایومتریک کافی است؟
    کیفیت بر کمیت. ۱۰–۳۰ تماس با شدت متناسب در هر جلسه، با تأکید بر فرود و ریکاوری. در فصل، حجم را کاهش دهید.

 

  • برای درد جلوی زانو چه کنم؟
    ایزومتریک‌های زانو، تقویت همسترینگ/گلوت، موبیلیتی مچ پا و مدیریت حجم جهش. اگر درد پایدار است، ارزیابی تخصصی.

 

  • تقویت شانه برای پاسور و اسپکر؟
    تمرکز بر کشش بیشتر از هل‌دادن، دندانه ای قدامی/ذوزنقه بالایی-میانی، لندماین پرس
نتیجه‌گیری
اگر هدف شما اجرای انفجاری، جهش‌های بلندتر و بدن سالم در طول فصل است، بدنسازی تخصصی والیبال با رویکرد فانکشنال به سبک مایکل بویل پاسخ می‌دهد. با تمرکز بر تمرینات تک‌پا، هسته ضدحرکتی، پلایومتریک باکیفیت، و انتخاب حرکات کم‌ریسک–پرفایده، می‌توانید توان و عملکرد را ارتقا دهید و از آسیب‌های شایع پیشگیری کنید.
برنامه‌تان را بر پایه ارزیابی واقعی، پیگیری منظم شاخص‌ها و سازگار کردن حجم با تقویم مسابقات بسازید. بدنسازی تخصصی والیبال زمانی نتیجه می‌دهد که علمی، پیشرونده و وفادار به کیفیت اجرا باشد؛ همین امروز از یک جلسه با حرکات ساده اما هدفمند شروع کنید و مسیر پیشرفت را مستند بسازید.

 

 

 

نمونه از از تمرینات بدنسازی تخصصی والیبال

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

جهت دریافت برنامه بدنسازی تخصصی والیبال بر عکس زیر کلیک کنید

برنامه بدنسازی تخصصی

نوشتهٔ پیشین
چگونگی طراحی برنامه تمرینی کشتی
نوشتهٔ بعدی
broad based disc protrusion چیست؟

مقالات مرتبظ

نتیجه‌ای پیدا نشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

keyboard_arrow_up