رباط لگن

رباط ساکروتوبروس و نقش آن در اسلینگ خلفی عضلانی

رباط ساکروتوبروس (Sacrotuberous Ligament) یکی از رباط‌های کلیدی در ناحیه لگنه که از کنار تحتانی استخوان ساکروم (خاجی) به برجستگی نشیمنگاهی متصل می‌شه. این رباط نقش مهمی در پایداری لگن و انتقال نیروها در حین حرکت داره.
نقش در اسلینگ خلفی عضلانی:
اسلینگ خلفی عضلانی یک زنجیره عضلانی-فاشیاییه که شامل ارتباط بین عضلات و ساختارهای زیره:
– عضله سرینی بزرگ
– عضله پشتی بزرگ
– فاشیای توراکولومبار (Thoracolumbar Fascia)
– رباط ساکروتوبروس
این اسلینگ از شانه یک طرف تا باسن و ران طرف مقابل امتداد داره و مسئول انتقال نیروها بین بالاتنه و پایین‌تنه، به‌خصوص در حرکات چرخشی و راه رفتن هست.
نقش‌های کلیدی رباط ساکروتوبروس در اسلینگ خلفی:
  1. انتقال نیرو بین عضلات سرینی بزرگ و همسترینگ:
– این رباط به تاندون‌های همسترینگ متصل می‌شه، به‌ویژه به سر بلند عضله دوسررانی، و نیروهای تولید شده توسط عضله سرینی بزرگ رو به پایین‌تنه منتقل می‌کنه.
  1. پایداری لگن و ساکروم:
– با کمک به ثبات ساکروم، از چرخش بیش از حد اون جلوگیری می‌کنه، که در حرکات پیچشی و راه رفتن اهمیت داره.
  1. هماهنگی در حرکات متقاطع:
– اسلینگ خلفی با کمک این رباط به ایجاد هماهنگی بین عضله پشتی بزرگ یک طرف و سرینی بزرگ طرف مقابل کمک می‌کنه.
– این هماهنگی برای ثبات ستون فقرات کمری و افزایش قدرت در حرکات چرخشی مثل دویدن، پرتاب و ورزش‌های رزمی حیاتیه.
اهمیت در ورزش و حرکات عملکردی:
– در ورزش‌هایی که نیاز به چرخش و تغییر جهت سریع دارن (مثل فوتبال، تنیس و رزمی)، این اسلینگ و رباط ساکروتوبروس به انتقال قدرت و ثبات کمک می‌کنن.
– ضعف یا عدم تعادل در این زنجیره می‌تونه باعث کمردرد، درد لگن یا حتی آسیب‌دیدگی همسترینگ بشه.
نوشتهٔ پیشین
تشخیص کف پای صاف در خانه
نوشتهٔ بعدی
سندرم دِکوروِین و نحوه تشخیص این بیماری به چه صورته؟

مقالات مرتبظ

نتیجه‌ای پیدا نشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

keyboard_arrow_up