رباط ساکروتوبروس (Sacrotuberous Ligament) یکی از رباطهای کلیدی در ناحیه لگنه که از کنار تحتانی استخوان ساکروم (خاجی) به برجستگی نشیمنگاهی متصل میشه. این رباط نقش مهمی در پایداری لگن و انتقال نیروها در حین حرکت داره.
—
نقش در اسلینگ خلفی عضلانی:
اسلینگ خلفی عضلانی یک زنجیره عضلانی-فاشیاییه که شامل ارتباط بین عضلات و ساختارهای زیره:
– عضله سرینی بزرگ
– عضله پشتی بزرگ
– فاشیای توراکولومبار (Thoracolumbar Fascia)
– رباط ساکروتوبروس
این اسلینگ از شانه یک طرف تا باسن و ران طرف مقابل امتداد داره و مسئول انتقال نیروها بین بالاتنه و پایینتنه، بهخصوص در حرکات چرخشی و راه رفتن هست.
—
نقشهای کلیدی رباط ساکروتوبروس در اسلینگ خلفی:
-
انتقال نیرو بین عضلات سرینی بزرگ و همسترینگ:
– این رباط به تاندونهای همسترینگ متصل میشه، بهویژه به سر بلند عضله دوسررانی، و نیروهای تولید شده توسط عضله سرینی بزرگ رو به پایینتنه منتقل میکنه.
-
پایداری لگن و ساکروم:
– با کمک به ثبات ساکروم، از چرخش بیش از حد اون جلوگیری میکنه، که در حرکات پیچشی و راه رفتن اهمیت داره.
-
هماهنگی در حرکات متقاطع: