بولدنون

اکویی پویز (بولدنون آن دی سیکل نات)

بولدنون از مشتقات تستوسترون بوده و از خواص آنابولیکی شدید و آندروژنی متوسطی برخوردار است. با توجه به اثرات بالایی که در سنتز پروتئین دارد ورزشکاران زیادی به مصرف ان گرایش پیدا کرده اند. این استروئید شباهت زیادی با دکادورابولین دارد اما خواص آندروژنی آن بیشتر از دکا است و در جذب و احتباس آب نیز تمایل بیشتری نسبت به دکادورابولین دارد. در ترکیب اکویی پویز استر بتا ۱۷ (آن دی دوره نات) به کار رفته است.
عوارض جانبی:
اکویی پویز نسبت به سایر استرهای تستوسترون و استروئیدهای ترکیبی دارای عوارض جانبی ملایم تری است و تمایلش برای تبدیل شدن به استروژن کمتر است. با این حال جزء استروئیدهایی است که عوارض جانبی آندروژنی متوسطی دارد و ممکن است در اثر مصرف آن با برخی عوارض ظاهری مثل چرب شدن پوست، پرخاشگری، ریزش موی سر و آکنه مواجه شویم. در صورت مصرف دوزهای سنگین اکویی پویز احتمال رو به رو شدن با ژینکوماستی وجود دارد. تحت چنین شرایطی باید از داروهای آنتی استروژن مثل پروویرون و نیز آنتی آروماتاز مثل سیتادرن یا آریمیدکس استفاده شود تا عوارض جانبی آن به حداقل ممکن برسد. فعالیت بولدنون در بدن طولانی است و نیمه عمر بالایی دارد.
باید مرتباً محل تزریق استروئید را تغییر داد تا با اسپاسم و ناراحتی های موضعی ناشی از تزریق مداوم رو به رو نشد. به خاطر داشته باشید که تقریباً اکثر استروئیدها تاثیر موضعی ندارند و باید وارد جریان خون شوند تا تاثیر بگذارند. این که گفته می شود استروئیدها اثر موضعی دارند و در محل تزریق اثر بیشتری را اعمال می کنند فاقد دلایل علمی است.
 
نوشتهٔ پیشین
آنادرول ۵۰ (اکسی متولون)
نوشتهٔ بعدی
هالوتستین (فلوئوکسی مسترون)

مقالات مرتبظ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

keyboard_arrow_up