آسیب منیسک زانو

منیسک داخلی و خارجی یک جفت ساختمان فیبری غضروفی هستند که بین استخوان ران و درشت نی قرار می گیرند.

منیسک داخلی، محلی برای قرارگیری لقمه داخلی ران بر روی لقمه یا طبق داخلی درشت‌نی محسوب می‌شود. به همین ترتیب منیسک خارجی، جایگاهی برای قرارگیری لقمه خارجی ران بر روی طبق خارجی درشت‌نی به شمار می‌آید. به عبارت ساده‌تر، منیسک های داخلی و خارجی زانو به ترتیب بین سطح مفصلی استخوان درشت‌نی و لقمه داخلی و خارجی ران قرار می‌گیرند.

لبه بیرونی منیسک داخلی و خارجی زانو ضخیم‌تر هستند و به‌تدریج به سمت لبه داخلی خیلی نازک‌تر و باریک‌تر می‌شوند. این منیسک ها به‌وسیله رباط‌های کوچک متعددی در جای خود نگه‌داشته شده و به میزان کمی می‌توانند به اطراف بلغزند. منیسک داخلی و خارجی ازلحاظ شکل و اندازه متفاوت‌اند. منیسک داخلی از منیسک خارجی بزرگ‌تر است و شکل C بازشده را دارد درحالی‌که منیسک خارجی نسبت به منیسک داخلی کوچک‌تر است و تقریباً به شکل C بسته‌شده است.

در مفصل زانو، منیسک ها به عنوان جذب کننده های شوک عمل می کنند. در صورتی که تمام منیسک برداشته شود، فشار وارده بر سطوح غضروفی مفاصل به طور فزاینده ای افزایش می یابد. همچنین وزن بدن نیز روی قسمت کوچک تری از غضروف مفصل متمرکز می گردد و موجب بالارفتن احتمال ساییدگی می شود.

اگرچه آسیب یا پارگی نواحی مختلف یک یا هر دو منیسک ممکن است به‌تدریج براثر تغییرات فرسایشی و اعمال فشارهای متعدد بر روی مفصل زانو نیز ایجاد شود، این آسیب‌ها بیشتر براثر چرخش شدید زانو در خلال تغییرات سریع مسیر به هنگام دویدن، که در آن زانوها کاملاً صاف یا خم هستند و پاها نیز روی زمین قرار دارند و وزن بدن را تحمل می‌کنند، ایجاد می‌شود.

در مواقعی که پنجه و ساق پا نسبت به ران به سمت خارج چرخش داشته باشند، منیسک داخلی بیشتر آسیب پذیر است. حال آنکه در موقعیت چرخش پنجه پا و ناحیه تحتانی به داخل، منیسک خارجی بیشتر آسیب می بیند. منیسک ها هنگام تاشدن زانو بین کندیل استخوان ران و کفه درشت نی دچار گازگرفتگی می شوند و در این وضعیت اگر نیروی چرخشی یا پیچشی اضافه گردد، منیسک به دام افتاده، از مرکز کنده و پاره می شود.

آسیب های منیسک همراه با آسیب رباط می باشد و همچنین منیسک داخلی همراه با رباط دچار آسیب می شود زیرا منیسک داخلی به رباط جانبی داخلی (MCL) متصل است و چون اکثرا ضربه از جانب خارج زانو وارد می شود پس موجب چرخش خارجی درشت نی می شود و منیسک داخلی بیشتر صدمه می بیند. آسیب منیسک داخلی در مقایسه با منیسک خارجی در حدود  ۵ برابر بیشتر است.

در صورتی که پارگی منیسک وسیع باشد، قطعه پاره شده در داخل مفصل جابه جا شده موجب توقف مکانیکی می شود و از حرکت کامل زانو جلوگیری خواهد کرد. توقف در انتهای باز یا تا شدن زانو را قفل شدن می گویند.

علایم آسیب منیسک

قفل شدن زانو که به معنی پارگی بخشی از منیسک است

تجمع مایع در مفصل، ضعیف شدن عضله چهارسرران

هنگام آسیب منیسک داخلی درد و حساسیت در روی خط مفصلی در قسمت داخلی زانو که با خم و باز شدن زانو ظاهر می شود اما در صدمه منیسک خارجی این درد و حساسیت هنگام خم و باز کردن زانو در خط مفصلی در خارج زانو ظاهر می شود.