شین اسپلینت (Shin Splints) یا سندرم استرس تیبیال داخلی (Medial Tibial Stress Syndrome) به دردی گفته می‌شود که در قسمت داخلی ساق پا، یعنی در امتداد استخوان درشت‌نی (تیبیا)، ایجاد می‌شود.
این مشکل معمولاً به دلیل استرس و فشار بیش از حد روی استخوان ساق پا و بافت‌های اطراف آن رخ می‌دهد و اغلب در ورزشکاران، دوندگان و افرادی که فعالیت‌های پرشی یا دویدن مکرر انجام می‌دهند دیده می‌شود.
دلایل شین اسپلینت:
تمرین بیش از حد – افزایش ناگهانی شدت تمرینات بدنی، به‌ویژه دویدن یا پریدن.
تکنیک نامناسب دویدن – دویدن با فرم نامناسب، پاشنه زدن شدید یا استفاده از کفش‌های غیر استاندارد.
کف پای صاف یا قوس زیاد – افرادی که کف پای صافی دارند یا دچار مشکلات بیومکانیکی پا هستند، بیشتر در معرض این عارضه قرار دارند.
سطوح سخت یا ناهموار – دویدن یا پریدن روی سطوح سخت مانند آسفالت یا بتن.
کفش نامناسب – استفاده از کفش‌هایی که خاصیت جذب ضربه کافی ندارند یا بیش از حد کهنه شده‌اند.
شین اسپلینت و ضعف عضله ساقی قدامی (Tibialis Anterior) ارتباط نزدیکی با هم دارند، زیرا این عضله نقش مهمی در کنترل حرکات پا و جذب ضربه هنگام دویدن یا راه‌رفتن دارد.
ارتباط بین شین اسپلینت و ضعف عضله ساقی قدامی:
کاهش کنترل در جذب ضربه
عضله ساقی قدامی در هنگام دویدن و راه‌رفتن، مسئول کاهش شدت ضربه پا به زمین است.
اگر این عضله ضعیف باشد، پا نمی‌تواند به درستی ضربه‌ها را جذب کند و فشار بیشتری روی استخوان تیبیا (درشت‌نی) و بافت‌های اطراف آن وارد می‌شود، که می‌تواند منجر به شین اسپلینت شود.
افزایش استرس روی ساق پا
عضله ساقی قدامی در حرکت دورسی فلکشن (بالا آوردن پا) نقش دارد.
ضعف در این عضله باعث می‌شود سایر عضلات ساق پا، مانند عضلات خلفی ساق و تاندون‌های اطراف تیبیا، فشار بیشتری را تحمل کنند و این امر می‌تواند التهاب و درد ایجاد کند.
دویدن و تغییر فرم حرکتی
افراد با ضعف عضله ساقی قدامی معمولاً دچار فرم اشتباه دویدن می‌شوند و پاشنه پا را محکم روی زمین می‌گذارند، که می‌تواند استرس اضافی به ساق وارد کند و احتمال بروز شین اسپلینت را افزایش دهد.
