پارابولان: عوارض و نحوه مصرف

استروئیدی محبوب در بین ورزشکاران که اولین بار در سال ۱۹۹۷ توسط شرکت نگما (Negama) فرانسه تولید شد، پارابولان دارای استر هگزاهیدرو بنزیل کربنات می باشد که یکی از دلایل محبوبیت آن به نسبت سایر مشتقات ترنبولون، ساخته شدن آن برای انسان بود، زیرا اکثر فرآورده های مشتق شده از ترنبولون برای نمونه های حیوانی تولید شده است، دلایل زیادی وجود دارد که این استروئید را به دارویی محبوب در بین ورزشکاران تبدیل کرده است.

پارابولان آروماتیز را تحریک نمی کند، لذا تبدیل تستوسترون به استروژن در بدن اتفاق نمی افتد، که مهم ترین علت آن ساختار مولکولی ترنبولون در ساختار پارابولان می باشد که این استروئید را از ختم شدن به استروژن زایی مصون داشته است، و در نتیجه وقوع علائمی چون ژنیکوماستیا، احتباس آب و نمک بعید به نظر می رسد، و این مسئله باعث شده است ورزشکارانی که از اگاهی کافی برخوردار نیستند، این دارو را استروئیدی ضعیف خطاب کنند، اما جالب است بدانید قدرت ترنبولون را سه برابر بیشتر از تستوسترون تخمین زده اند، چرا که پارابولان از جمله مشتقات ۱۹- نور تستوسترون (ناندرولون) می باشد، و مبنای ساخت آن ناندرولون با استر استات می باشد که باعث شده است قدرت آندروژنی و آنابولیک آن هر دو را ۵۰۰ ارزیابی کنند.

افزایش چنین حجم وسیعی از قدرت دارو باعث شده است به تعادل رساندن هورمونی بدون استفاده از سیمولاتورهای تستوسترون طبیعی در بدن (داروهایی مانند HCG) فرد مصرف کننده مدت زمان زیادی طول بکشد.

زمانی که پارابولان به همراه یک رژیم غنی از پروتئین مصرف شود باعث هایپرتروفی (رشد) حداکثری عضلات می شود و هم زمان افزایش متابولیسم و شتاب بخشیدن به لیپولیز در نتیجه چربی سوزی بیش تر و دستیابی به عضلاتی خشک و پر رگ مشهود است.

با این همه پارابولان به طور قابل ملاحظه ای تولید تستوسترون از بیضه ها را در بدن کاهش می دهد. در مجموع اگر پارابولان را بخواهیم به نسبت حجم عضلانی و کیفت عضله کسب شده با میزان عوارض آن مقایسه کنیم، به نسبت استروئیدهایی مانند سوستانون کم عوارض تر و البته با کیفیت می باشد.

عوارض جانبی – کاهش عوارض

هر چند پیش تر گفته شد که استروژن زایی این دارو قابل صرف نظر است، اما خواص قدرتمند آنابولیک و آندروژنیک آن می تواند به عوارضی چون، مشکلات کلیوی از قبیل کدر شدن رنگ ادرار و دفع ادرار خون، چرب شدن پوست، بزرگ شدن پروستات، جوش های پوستی و کاهش اشتها، تعریق شبانه و احساس گرگرفتگی، بروز رفتار تهاجمی و از همه مهمتر، آتروفی بیضه و ناباروری است. از این رو مصرف طولانی مدت این دارو اکیداً توصیه نمی شود با این حال برای به حداقل رساندن عوارض دارو و برای تقویت هر چه بیشتر کلیه ها مصرف زیاد مایعات در طول روز به نظر می رسد.

همچنین مصرف کلوماید و اچ سی جی پس از چرخه مصرف استروئید برای بازگرداندن بالانس طبیعی تسوسترون در بدن لازم است و در خصوص جلوگیری هر چه بیشتر چرب شدن پوست شستشوی مداوم پوست و رعایت بهداشت نواحی مستعد برای جوش و آکنه پوستی بهترین درمان و پیشگیری می باشد.

توضیحات مصرف

مقدار مصرف معمولی در بین ورزشکاران ۲۰۰ میلی گرم در هفته است ( تقریبا هفته ای ۲ آمپول) اما شاید بهترین دوز مصرف استفاده ۱۰۰ میلی گرم هر ۳ روز باشد که بعضا تا چهار تزریق در هفته آن را افزایش می دهند. مصرف دارو در خانم ها به دلیل این که این دارو قدرت آندروژنی قابل ملاحظه ای دارد توصیه نمی شود، و در صورت استفاده از این دارو، باید منتظر عواقبی چون بروز صفات مردانه، اختلالات قاعدگی، ریزش مو و مشکلات گوارشی نیز بود.نیمه عمر دارو ۵ الی ۷ روز است.