عدم تعادل عضلانی
تعادل عضلانی را می‌توان به‌عنوان نسبت مساوی از طول یا قدرت عضلات بین عضلات موافق و مخالف تعریف نمود؛ این تعادل برای حرکت و عملکرد طبیعی لازم است. همچنین تعادل عضلانی می‌تواند به قدرت گروه‌های عضلانی قرینه (راست در برابر چپ) اشاره داشته باشد.
عدم تعادل عضلانی وضعیتی است که توسط فشار، بار، حرکات تکراری و غیره به وجود می‌آید. این عدم تعادل عضلانی باعث استفاده بیش‌ازحد و اعمال فشار نامناسب در مفاصل و تغییر در الگوهای حرکتی شده و باعث ایجاد اختلالات عملکردی و آسیب‌های مزمن می‌شود.
عوامل مهم در ایجاد عدم تعادل عضلانی
-
آسیب و اختلالات عملکردی مفصل که به تغییر در تون عضلانی منجر می‌شوند.
-
مهار متقابل. مهار متقابل یک وضعیت عصبی عضلانی است و زمانی به وجود می‌آید که فعالیت یک عضله از حالت عادی بیشتر شده و پیام‌های عصبی برای تحریک آن افزایش‌یافته است. این مسئله باعث کاهش پیام‌های تحریکی و افزایش پیام‌های مهاری به عضله مخالف آن می‌شود. به‌عنوان‌مثال اگر عضله سینه پرکار یا کوتاه شود، عضله پشت که ازنظر عملکردی مخالف عضله سینه است، درنتیجه مهار متقابل، ضعیف می‌شود.
-
غلبه عضلات کمکی در انجام حرکت: زمانی که حرکت دهنده‌های اصلی حرکت به دلیل الگوهای غلط حرکتی و تغییریافته مهار و ضعیف می‌شوند، عضلات کمکی آن حرکت بیشتر وارد عمل می‌شود.
عدم تعادل عضلانی در بدنسازی
عدم تعادل عضلانی در میان افرادی که در باشگاه بدنسازی، بیشتر بر بعضی گروه‌های عضلانی خاص تمرکز می‌کنند دیده می‌شود. این مسئله در افرادی که روی سینه، شانه و دوسر بازو به‌طور بیش‌ازحد کار می‌کنند مشهود است. این کار اغلب موجب بروز شانه‌های گرد، سر به جلو و چرخش داخلی مفصل شانه خواهد شد.
بنا به گفته جندا (پدر توانبخشی): “ممکن است شما قوی‌ترین عضله را در دنیا داشته باشید ولی اگر آن عضله در زمان مناسب وارد عمل نشود دارای اختلال است”.
مطالب این مقاله از “کتاب اصلاح ناهنجاری در بدنسازی” است برای تهیه کتاب کامل لطفا بر عکس زیر کلیک کنید:
