بهترین زمان مصرف ویتامین C و E در بدنسازی

طبق یک نظریه سنتی، انجام فعالیت های ورزشی شدید سطوح بالایی از رادیکال های آزاد یا گونه های اکسیژن واکنشی (ROS) تولید می کنند. این مواد به غشای سلول ها و DNA آن ها آسیب می رساند و عملکرد عضلانی را تخریب می کند و باعث خستگی می شود. این عدم تعادل برخی اوقات “استرس اکسیداتیو” نیز نامیده می شود: بنابراین ایده مصرف مکمل های آنتی اکسیدانی، جبران آسیب ایجاد شده توسط رادیکال های آزاد و افزایش سرعت ریکاوری بوده است.

اما مطالعات جدید نشان داده اند مکمل های آنتی اکسیدانی هیچ تاثیری روی عملکرد ورزشی ندارند و حتی ممکن است مغایر با سازگاری های ایجاد شده در اثر تمرین باشد. این موضوع کاملاً مخالف با آن چیزی است که ورزشکاران خواستار آن هستند. اگرچه این مکمل ها استرس اکسیداتیو بعد از فعالیت ورزشی را کاهش می دهند اما این اتفاق خوبی برای بهبود عملکرد ورزشی نیست زیرا ما برای تحریک رشد عضلانی  به استرس اکسیداتیو نیاز داریم. به عبارت دیگر، استرس اکسیداتیو و التهاب مطلوب، برای ایجاد سازگاری های تمرینی و فیزیولوژیکی در بدن ضروری هستند.

رادیکال های آزاد تولید شده حین فعالیت ورزشی شدید، پیامی به بدن ارسال می کند مبنی بر ایجاد سازگاری های تمرینی جدید که بدن قوی تر و کارآمدتر شود.

بنابراین در نزدیک زمان تمرین بهتر است از موادی که ضدالتهاب هستند مثل ویتامین C و E استفاده نکنید. ظاهراً این کار باعث می شود سرعت عضله سازی بعد از تمرین آهسته تر شود.