دیانابول و عوارض و نحوه مصرف

استروئید محبوب ورزشکاران در دهه های مختلف که کمتر ورزشکاری ممکن است نام آن را نشنیده باشد.

دیانابول که نام تجاری استروئید خوراکی متان دروستنولون می باشد از اولین نمونه استروئیدهایی است که در تاریخ ورزشهای قدرتی مورد استفاده قرار گرفته است که در دو نوع تزریقی و خوراکی و بعضا با نام های متانديون ارائه شده است، اما نمونه محبوب این دارو به شکل قرص ارائه می شود که پس از ماه تنها از اولین ساخت این دارو هنوز به عنوان داروی محبوب برخی ورزشکاران تلقی می شود.

دیانابول یک استروئید با ترکیبات ۱۷-آلفا می باشد و لذا جزء استروئیدهای الكیلی محسوب می شود. الكيلی شدن که به آن متیل دار یا اتیل دار شدن نیز گفته می شود، باعث ایجاد تغییراتی قابل توجه در فعالیت استروئید می شود و عملا استروئید را از گزند تخریب و تجزیه در کبد مصون نگه می دارد، هرچند این موضوع به قیمت تخریب هرچه بیشتر کبد و افزایش بار تحمیلی بر کبد تمام می شود، اما این تغییر باعث می شود تقریبا همه دارو وارد جریان خون شود.

با بررسی ساختمان دیانابول می بینیم که شباهت بسیاری به استروئید بولدنون دارد و عمده تفاوت آن وجود گروه الکیل در کربن شماره ۱۷ ديانابول خوراکی است که چنین چیزی را در بولدون مشاهده نمی کنیم، تعلق به گروه الكيل و نیمه عمر کوتاه فعالیت دیانابول در بدن، ضریب استروژن زایی این دارو را در بدن دو چندان کرده است، به طوری که از دیانابول به عنوان یک تشدید کننده جدی عارضه ژنیکوماستیا و بروز پاسخ های زنانه در بدن یاد می شود اما چنین مسائلی در اثر مصرف بولدنون در بدن فرد مشاهده نمی شود، در واقع دیانابول محرک آروماتیز و تبدیلات تستوسترون نیست، اما تمایل زیاد آن در تبدیل شدن به ۱۷ آلفا متيل استرادیول که قوی ترین استروژن می باشد، باعث کسب حجم عضلانی بیشتر و البته بی کیفیت تر از بولدنون و همچنین مشاهده عوارض بیش تر از آن شده است که کلیه این تفاوت ها به خاطر وجود ترکیبات ۱۷ آلفا در ساختمان شیمیایی دیانابول است.

در مجموع ديانابول با افزایش نیتروژن در خون و بالانس آن سنتر پروتئین در عضلات را افزایش داده و سبب رشد توده عضلانی بدن می گردد از این رو جزو استروئیدهای بسیار قوی با خاصیت آنابولیک بالاست.

عوارض جانبی – کاهش عوارض

وجود ترکیبات الکیلی در ساختمان این دارو عوارض ناشی از مصرف آن را دو چندان کرده است که از آن قبیل می توان به جوش و آکنه پوستی، آتروفی بیضه ها، يرقان و نارسایی کلیه، افزایش فشار خون،

افزایش خشونت و پرخاشگری، افزایش آنزیم های کبد و اختلالات کبدی، ریزش موی سر، افزایش فشار خون، احتباس آب و املاح اشاره نمود که این مشکلات در خانم ها می تواند با هیروسوتیسم، اختلالات قاعدگی، همراه باشد از این رو علی رغم محبوبیت نسبی این استروئید اما کلکسیون عوارض ناشی از از مصرف آن کم نیست، افراد می توانند بسته به نوع حساسیت و استعداد در ابتلا به هر یک از این عوارض تمهیدات مورد نظر را انجام دهند،

به عنوان مثال فردی که از عوارضی چون جوش و آکنه هراس دارد می تواند ضمن شستشوی مداوم پوست با صابون های بلوکه کننده غدد سباسه از پماد ویتامین A استفاده کند، افرادی که از عارضه ژنیکوماستی ترس دارند می توانند در کنار مصرف دیانابول از ترکیبی چون سیکلوفنیل یا تاموکسیفن استفاده کنند، اما مصرف HCG و کلومیفن در انتهای دوره ی دارویی برای تعديل هورمونهای جنسی و بهبود عملکرد بیضه امری ضروری به نظر می رسد.

توضیحات مصرف

دیانابول خوراکی در دوزهای مختلف، ۵ ، ۱۰ ، ۲۰ و ۲۵ میلی گرم تولید شده است که دوز پیشنهادی این دارو در آقایان ۲۰ الى ۴۰ میلی گرم در روز می باشد که با توجه به نیمه عمر ۳ تا ۵ ساعته آن بهتر است در وهله های متعدد تکرار شود لازم به ذکر است با توجه به بار وارده بر کبد در اثر مصرف آن لذا مصرف دیانابول بیش از ۶ هفته توصیه نمی شود. و همچنین دوز مصرفی آن در افراد مبتدی بهتر است از ۲۰ میلی گرم در روز تجاوز نکند.