علت آسیب رباط صلیبی در فوتبال

برای کاهش آسیب رباط صلیبی قدامی باید عوامل مرتبط و زمینه ساز آسیب، شناسایی شوند و بعد تمرینات پیشگیری از آسیب در نظر گرفته شود.زیرا حدود ۷۰ درصد آسیبهای رباط صلیبی قدامی از نوع غیر برخوردی است و شناسایی عوامل خطر زا حائز اهمیت میباشد.

عوامل خطر مربوط به آسییب رباط صلیبی قدامی چند عاملی است(عوامل بیرونی و درونی).
عوامل بیرونی مانند کفش ورزشی در فوتبال که استفاده از استوک های بلند در فوتبال،میزان شیوع اسیب لیگامنت صلیبی قدامی را بالا میبرد یا آسیب در زمین چمن مصنوعی بیشتر مشاهده میشود

چند مورد مهم از عوامل درونی

۱.یکی از عوامل مهم درونی خطرزا، آسیبهای قبلی زانو میباشد که پارگی لیگامنت صلیبی قبلی میزان آسیب دوباره را افزایش میدهد که این میزان پارگی مجدد در زنان ۲ برابر بیشتر از مردان میباشد.

۲.ترکیب بدن:نتایج ضد و نقیضی وجود دارد و نشان میدهد بین افزایش شاخص توده بدنی با افزایش خطر آسیب لیگامنت صلیبی قدامی ارتباط وجود دارد.

۳.عوامل آناتومیکی:افزایش زاویه Q با افزایش بار والگوس همراه است و آسیب لیگامنت صلیبی قدامی در افرادی که زاویه Q بیشتر از حد نرمال دارند گزارش شده است

۴.الگوهای حرکتی:الگوهای حرکتی اشتباه حین فرود و پرش مانند اعمال والگوس به زانو باعث آسیب رباط صلیبی قدامی میشود

۵.پهنای شیار بین کندیلی ران:باریک بودن پهنای شیار بین کندیلی ران میتواند موجب گیر افتادن رباط شود.

۶.شلی مفصل:باعث عدم کنترل حالت مفصل و اسیب به رباط میشود.

۷.پرونیشن پا(صافی کف پا):پرونیشن پا میتواند منجر به جابجایی قدامی درشت نی و آسیب لیگامنت صلیبی قدامی شود.

۸.عوامل هورمونی:خطر ابتلا به آسیب لیگامنت صلیبی قدامی غیر برخوردی در زنان در دوره ی قبل از تخمک گذاری مرحله قاعدگی در مقایسه با مرحله بعد از تخمک گذاری ۳ برابر بیشتر است.

۹.عدم تعادل عضلانی:انقباض عضله چهارسرران در وضعیت نزدیک به اکستنشن زانو میتواند موجب به وجود امدن جابجای جلویی درشت نی شود.

۱۰.معیارهای عصبی عضلانی:عضلات چهار سر رانی غالب،،ضعف عضلات کنترل کننده تنه، زمان عکس العمل عضله،به اوج رسیدن نیرو،سفتی عضلات،قدرت عضلانی و خستگی همگی از عواملی هستند که بر آسیب رباط صلیبی قدامی تاثیر گذار میباشد