گلیکوژن عضلات در بدنسازی

گلیکوژن عضلانی یک عامل محدود کننده در هنگام تمرین بدنسازی است؟

کربوهیدرات ها و چربی ها منبع اصلی سوخت در طول ورزش طولانی مدت هستند. با افزایش شدت ورزش ، نسبت استفاده از کربوهیدرات افزایش می یابد.
کربوهیدرات ها به صورت گلیکوژن در کبد و عضلات ذخیره می شوند. با این حال ، فقط مقدار نسبتاً کمی کربوهیدرات می تواند ذخیره شود. بنابراین ، ذخایر گلیکوژن غالباً یک عامل محدود کننده در طول تمرینات طولانی مدت استقامتی است.
با این حال ، آیا ذخایر گلیکوژن نیز یک عامل محدود کننده برای تمرینات قدرتی است؟
مطالعه ای ذخایر گلیکوژن عضله را قبل و بعد از تمرین مقاومتی بررسی کرده است. افراد ۸ ست با ۱۰ تکرار با ۷۵ درصد یک تکرار بیشینه در پرس پا و همان پروتکل در جلوپا پا انجام دادند.
این جلسه تمرینی ، گلیکوژن عضله را فقط ۳۳٪ کاهش داد.
۱۶ ست برای یک گروه عضلانی مقدار نسبتاً بالایی است. بنابراین ، گلیکوژن عضلانی به احتمال زیاد در طول یک جلسه تمرین ورزشی با حجم بالا ، به یک عامل محدود کننده تبدیل نمی شود. بنابراین ، زمان کافی برای بازیابی ذخایر گلیکوژن عضلانی برای تمرین بعدی نیز وجود خواهد داشت
در نتیجه ، گلیکوژن عضلانی بعید است در یک جلسه تمرین ورزشی مقاومتی به یک عامل محدود کننده تبدیل شود.
نوشتهٔ پیشین
درمان گرفتگی عضلات بعد از ورزش
نوشتهٔ بعدی
آیا پروتئین قبل از خواب می تواند بهبود عملکرد ورزشی در فوتبال را بهبود بخشد؟

مقالات مرتبظ

نتیجه‌ای پیدا نشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

keyboard_arrow_up