توضیحات
پاورپوینت اپیدمیولوژی آسیب کشتی توسط آقای ابوالفضل زاهدی در کلاس درس امدادگری ورزشی استاد دکتر محمدحسین علیزاده ارایه شده است.
نمونه ای از مطالب پاورپوینت
تعریف آسیب
بسیاری از مطالعات همه گیرشناسی اقدام به تعیین نرخ آسیب می کنند. متاسفانه این تحقیقات به علت تفاوت در تعریف آسیب و در معرض قرار گرفتن، تفاوت در جمعیت مورد مطالعه و اختلاف در روش های جمع آوری اطلاعات قابل مقایسه نیستند. برای مثال در ۳۰ منبع مرور شده بر اطلاعات نرخ کلی آسیب کشتی، فقط ۴ مورد از تحقیقات ( جارت و همکاران ۱۹۹۸; آگل و همکاران ۲۰۰۷; فرناندز و همکاران ۲۰۰۷ ، یارد و همکاران ۲۰۰۸ ) تعریف یکسانی از تعریف آسیب داشتند ( استفاده از تعریف سامانه نظارت بر آسیب انجمن ملی ورزش دانشگاهی آمریکا). در۲۳ مورد، تعریف های آسیب متفاوت بودند. ۳ مطالعه ( دان و همکاران ۲۰۰۴; استوانیک و همکاران ۱۹۸۰ و کراس و کونروی ۱۹۸۴) تعریف مشخصی از آسیب نکردند (۲). انجمن ملي ورزش دانشگاهی در سيستم نظارت بر آسيب هاي ورزشي براي ثبت يك آسيب سه شرط زير را در نظر گرفته است:
-
در نتيجه شركت در يك مسابقه يا جلسه تمرين سازمان دهي شده روي داده باشد.
-
نيازمند توجه پزشك يا دستيار پزشك تيم باشد.
-
باعث محدوديت در عملكرد و يا شركت در تمرين يا مسابقه براي حداقل يك روز شود(۳).
شیوع آسیب
تعيين ميزان خطر در هر ورزش از طريق تعيين ميزان شيوع آسيب در آن ورزش امكان پذير است. در حقيقت “ميزان شيوع آسيب” به عنوان يك استاندارد جهت تشخيص ميزان خطر آن ورزش استفاده مي شود.
مطالعات گزارش شده گذشته، نرخ آسیب را از ۱۰ تا ۷۰% را نشان می دهد. این اختلاف می تواند به علت تعریف آسیب، جمعیت مورد مطالعه و تعداد تورنمنت و فصل های مسابقات باشد.یالمانر
تقریباً در تمام گزارشات مربوط به بررسی شیوع آسیبها، میزان شیوع آسیبها در ورزش کشتی به حد قابل توجهی بالا گزارش شده است، به طوری که اغلب پس از فوتبال آمریکایی در مرتبه دوم آسیب دیدگی قرار دارد. ماهیت تهاجمی این ورزش منجر به آسیب دیدگی به میزان بالاتر از ۹ آسیب در ۱۰۰۰ ورزشکار می شود. کشتی از لحاظ نرخ آسیب در بین ورزش های مختلف، در المپیک ۲۰۰۸ پکن رتبه یازدهم و در المپیک ۲۰۱۲ لندن، رتبه شانزدهم را بدست آورده است. نرخ آسیب کشتی در المپیک ۲۰۰۸ پکن و ۲۰۱۲ لندن به ترتیب ۹٫۴ و ۱۲ بود. استوانیک و همکاران (۱۹۷۸) دریافتند که در مسابقات المپیک کشتی آمریکا، نرخ آسیب کشتی آزاد و فرنگی به ترتیب ۷٫۲۷ و ۳٫۱ آسیب در هر ۱۰۰ مسابقه می باشد. اما یارد و کامستاک (۲۰۰۷) نرخ آسیب کشتی آزاد و فرنگی را به ترتیب ۰٫۷ و ۰٫۴۶ آسیب در هر ۱۰۰ مسابقه گزارش دادند. در بررسی های آینده نگر انجام شده، میزان بروز آسیب برای کشتی گیران دبیرستانی بین ۲۲٫۷ تا ۵۰ آسیب به ازای هر ۱۰۰ کشتی گیر گزارش شده است (۱).
پاسکه و هیوئیت در تحقیقی آینده نگر بر روی ورزشکاران دبیرستانی در یک فصل سه ماهه، نرخ۶ آسیب در ۱۰۰۰ ورزشکار در معرض را اعلام کردند. به طور مشابه هافمن و همکاران نرخ ۷٫۶ آسیب در ۱۰۰۰ ورزشکار در معرض را برای کشتی گیران دبیرستانی طی بیش از دو فصل گزارش کردند.
مقایسه نرخ آسیب در تورنمنت های گزارش شده، نرخ بیشتر مطالعات دانشگاهی (۲۲-۸٫۱ آسیب در هر ۱۰۰ مسابقه) را در مقایسه با دبیرستان و جوانان (۱۱-۲٫۱ آسیب در هر ۱۰۰ مسابقه) نشان می دهد. اما استروس و لینز (۱۹۸۲) دریافتند که نرخ آسیب کشتی گیران دبیرستانی فقط کمی بیشتر از کشتی گیران دانشگاهی بود. یارد و کامستاک (۲۰۰۷) بیان کردند این نرخ متفاوت آسیب ها ممکن است به علت تفاوت در تعریف آسیب یا تغییر در قوانین باشد ( یارد و کامستاک ۲۰۰۷).
محل آناتومیکی آسیب
یارد و همکاران بیان کردند در کشتی فرنگی آسیب ها در سر و صورت ۴۸٫۱%، شانه و ترقوه ۲۴٫۴%، آرنج ۱۱٫۱%، تنه ۹٫۳%، زانو ۵٫۶% و ران/ مچ دست/ انگشتان دست و پا/ مچ دست / پا ۱٫۹% می باشد و در کشتی آزاد سر و صورت ۲۸%، زانو ۲۳٫۲%، شانه و ترقوه ۱۵٫۹%، مچ/دست/انگشتان ۱۱%، تنه ۹٫۸% و مچ/انگشتان ۸٫۵% می باشد.
یالمانر و همکاران (۲۰۱۲) بیان کردند در کشتی فرنگی بیشترین آسیب ها به ترتیب در اندام فوقانی (۳۶٫۷۵%)، اندام تحتانی (۱۵٫۶۶%)، سر و صورت (۱۵٫۶۶%) ، گردن/ پشت (۷٫۸۳%)، تنه (۷٫۸۳%)، پوست (۴٫۸۲%) و در کشتی آزاد اندام تحتانی (۴۰٫۲۲%)، اندام فوقانی (۳۱٫۸۴%)، سر/ صورت (۱۳٫۴۱%)، گردن/ پشت (۱۰٫۶۱%)، تنه (۲٫۲۳%)و پوست (۱٫۶۸%) می باشد.
در کشتی گیران دبیرستانی آسیب ها به ترتیب در سر و تنه و ستون فقرات ۴۸%-۲۴٫۵ (بینی ۴۳٫۳%–۰٫۳ و چشم ۱٫۱%-۲۰٫۴)،اندام فوقانی ۴۲%- ۹٫۳ ( شانه ۱۸٫۶%-۳٫۵) ، اندام تحتانی ۴۲٫۳%-۷٫۵ (زانو ۳۸٫۴%-۱٫۲) می باشد.
در کشتی گیران دانشگاهی آسیب به ترتیب در سر و تنه و ستون فقرات ۵۱٫۸%-۱۲٫۵ ، اندام تحتانی ۴۵٫۱%-۲۴٫۸ (زانو ۳۸٫۴%-۱٫۲) و اندام فوقانی ۳۵٫۸%-۱۳٫۴ (مچ دست ۲۶٫۱%-۱٫۷) می باشد.
در کشتی کودکان آسیب به ترتیب در سر و تنه و ستون فقرات (۴۸%-۲۴٫۵)،اندام فوقانی (۴۲%-۹٫۳)،اندام تحتانی (۴۵٫۱%-۷٫۵) و پوست (۲۱٫۶%-۵) می باشد.
مایر و همکاران (۲۰۱۰) بیان کردند در کودکان ۱۱-۷ ساله منطقه آسیب دیده به ترتیب در مچ/دست/انگشت، سر/گردن، شانه، مچ پا/پا/انگشتان، تنه، بازو، آرنج، زانو، صورت/ گوش/چشم/دهان ، ران و در کودکان ۱۷-۱۲ ساله منطقه آسیب دیده به ترتیب در مچ/دست/انگشت، شانه، سر/گردن، تنه، صورت/ گوش/چشم/دهان، مچ پا/پا/انگشتان، زانو، آرنج و بازو می باشد.
شایع ترین مناطقی که بیشتر تحت تاثیر عفونت پوستی قرار می گیرد به ترتیب ناحیه سر، صورت، گردن (۷۵٫۷%-۵۰) سپس اندام ها (۴۲%-۹٫۱) و تنه (۲۸%-۱٫۸) می باشد.
اکبر نژاد و همکاران (۲۰۱۲) در تحقیقی که بر کشتی گیران فرنگی سطح تیم ملی انجام دادند، بیشتر آسیب ها را به ترتیب در پوست، عضله،استخوان و مفاصل اعلام کردند.
با توجه به یافته های انجام شده سر، تنه و ستون فقرات بیشترین آسیب ها را شامل می شود.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.