در این مقاله می خواهیم راهی را آموزش بدیم که حرکت جلوبازو با هالتر را با وزنه های بیشتری جا به جا کنید.
در ابتدا باید رابطه طول-تنش در بدنسازی را توضیح دهیم. رابطه طول تنش میگه، عضله زمانی می تواند در حرکات بیشتر نیرو را تولید کند که طول عضله کمی بیشتر از حالت استراحت باشد. زمانی که عضله در طول کوتاه یا در طول طویل قرار می گیرد، نمی تواند نیروی مناسب را اعمال کند.
اگر بیایم عضله دوسربازویی یا عضله جلوبازو را بررسی کنیم. سرثابت این عضله به مفصل شانه و سر متحرک این عضله به استخوان ساعد اتصال دارد. عمل اصلی این عضله خم کردن آرنج و خم شدن شانه می باشد.
یکی از تمرینات تقویتی برای عضله دوسربازویی، تمرین جلوبازو با هالتر است. برای اینکه عضله دوسربازویی بتواند در حرکت جلوبازو با هالتر بتواند وزنه های زیادی را جا به جا کند، باید یک حرکت اکستنشن یا به عقب بردن بازو اتفاق بیفتد. به عقب بردن بازو باعث می شود، طول عضله دوسربازویی کمی بیشتر شده و همین عامل منتج می شود بتوانید وزنه بیشتری جا به جا کنید.