به طور سنتی، بسکتبال دارای ۵ موقعیت خاص در زمین است.
دو گارد، دو مهاجم و یک مرکز.
-
پوینت گارد یا گارد راش
-
شوتینگ گارد
-
اسمال فوروارد
-
پاور فوروارد
-
سنتر
هر کدام از این پست های بسکتبال نقش ها و مسئولیت های خاص خود را دارند.
سال‌ها پیش بازیکنانی که این پست‌ها را پر می‌کردند، تنها به نقش خود پایبند بودند و از انجام هر کاری خارج از جایگاهشان اجتناب می‌کردند…
سنتر و پاور فوروارد بر ۹۰ درصد ریباندها مسلط بودند اما به ندرت دریبل می کردند. گاردها در زمین بالا و پایین دریبل می کردند اما به ندرت وارد محوطه کلیدی می شدند.
در حالی که بسکتبال در چند وقت اخیر پیشرفت زیادی کرده است، بازیکنانی که این پست‌های بسکتبال را پر می‌کنند هنوز هم وظایف خاصی دارند.
بیایید هر موقعیت را تجزیه کنیم …
۷ موقعیت بسکتبال توضیح داده شده است
-
پوینت گارد یا گارد راس
پوینت گارد (همچنین به عنوان پست ۱ شناخته می شود) اغلب یکی از کوتاه ترین بازیکنان تیم است و مسئول پیشبرد بسکتبال در زمین و تنظیم حمله تیم است.
این امر مستلزم آن است که پوینت گارد در دریبل زدن و پاس دادن مهارت بالایی داشته باشد.
پس از تنظیم حمله، پوینت گارد باید بتواند کارهای دفاعی را بخواند و تصمیمات هوشمندانه بگیرد. سطح بالایی از ضریب هوشی بسکتبال برای این موقعیت بسیار مهم است، به همین دلیل است که از پوینت گارد اغلب به عنوان مربی در زمین یاد می شود.
بازیکنی که پست گارد پوینت گارد را پر می کند باید بی خود باشد (هیچ چیز بدتر از یک پوینت گارد خودخواه نیست) و هدفش این باشد که هم تیمی های خود را در انتهای تهاجمی زمین درگیر کند.
پوینت گاردهای قابل توجه: کریس پل، مجیک جانسون، استف کوری و جان استاکتون.
۲٫ شوتینگ گارد
شوتینگ گاردهای برجسته: مایکل جردن، جیمز هاردن، کوبی برایانت و رگی میلر.
شوتینگ گارد (همچنین به عنوان پست ۲ شناخته می شود) اغلب یکی از بازیکنان کوتاه قد تیم است و عموماً مالکیت تهاجمی را در جناح شروع می کند.
این بازیکن باید بتواند به طور مداوم از بیرون، میدرنج و نزدیک به سبد شوت بزند و همچنین بتواند انواع لی آپ ها را انجام دهد.
توانایی گلزنی از هر نقطه از زمین به این معنی است که گارد شوتینگ همیشه یک تهدید است.
آنها همچنین نگهدارنده توپ ثانویه تیم هستند و می توانند به پیشرفت بسکتبال در زمین کمک کنند، اگر پوینت گارد در مقابل یک مدافع حریف سرسخت رقابت کند.
در انتهای دفاعی زمین، یک مدافع شوتینگ گارد عالی سریع است و می تواند از حرکات بزرگان حریف جلوگیری کند.
۳٫ اسمال فوروارد
اسمال فوروارد برجسته: لبرون جیمز، اسکاتی پیپن، کوین دورانت و لری برد.
اسمال فوروارد(همچنین به عنوان پست سه شناخته می شود) اغلب تطبیق پذیرترین موقعیت در بین ۵ موقعیت بسکتبال در زمین هم از نظر تهاجمی و هم در دفاع است.
آنها بلند و ورزشکاری هستند که به آنها اجازه می دهد تا در قسمت دفاعی زمین بسیار مخرب باشند و معمولا آنها را به بهترین بازیکن دفاعی تیم تبدیل می کند.
بهترین اسمال فورواردها، بازی تهاجمی هم دارند…
مشابه موقعیت شوتینگ گارد، آنها می توانند به طور مداوم از بیرون شوت بزنند، از داخل امتیاز بگیرند و همچنین نفوذ کنند و برای هم تیمی های خود امتیاز خلق کنند.
۴٫ پاور فوروارد
پاور فورواردهای برجسته: تیم دانکن، دنیس رادمن، کارل مالون و کوین لاو.
پاور فوروارد (همچنین به عنوان پست چهار شناخته می شود) معمولاً دومین بازیکن بلند قد در تیم است و باید هم قوی و هم ماهر باشد.
در سال های گذشته بازیکن در این پست همیشه نزدیک به لبه بازی می کرد و اکثر امتیازات به دست می آورد.
در بازی امروز، پاور فوروارد نیاز به یک پرش متوسط خوب (مخصوصاً از قسمت کرنر) دارد و اگر بتواند به طور مداوم یک شوت سه امتیازی بزند، موثرتر خواهد بود.
از نظر دفاعی، داشتن اندازه و قدرت برای دورکردن حریف و گرفتن ریباند مهم است.
۵٫ سنتر
سنترهای قابل توجه: شکیل اونیل، جوئل امبید، ویلت چمبرلین و بیل راسل.
سنتر(همچنین به عنوان پست پنج شناخته می شود) معمولا بلندقدترین و قوی ترین بازیکن تیم است و بیشتر زمان بازی را نزدیک به سبد می گذراند.
از نظر تهاجمی، اکثر سنترها یک شوت میانی ثابت یا شوت سه امتیازی ندارند و معمولاً کانون اکثر حملات نیستند.
درعوض، آنها اغلب اکثر امتیازات خود را با ماندن در نزدیکی حلقه و زدن ریباندهای تهاجمی به دست می آورند.
این مستلزم آن است که آنها دست های خوب و ضریب هوشی بسکتبال بالایی داشته باشند تا بدانند در کجای حلقه حرکت کنند تا بهترین زاویه را به پاسورها بدهند.
بهترین سنترها دارای پست بازی خوبی هستند و می توانند با حرکات مختلف از ناحیه پست پایین گلزنی کنند.
از نظر دفاعی، دو وظیفه اصلی یک سنتر،دفاع از سبد و ریباند بسکتبال است.
سنتر لزوماً نیازی به مهار کننده شوت ندارد (اگرچه مطمئناً کمک می کند). صرفاً اشغال فضا و مجبور کردن حریف به تغییر شوت های خود اغلب برای جلوگیری از امتیاز کافی است.
