آسیب بورسیت یا التهاب کیسه زلالی چیست؟

در اکثر نواحی به خصوص در اطراف مفاصل، بین تاندون و استخوان، پوست و استخوان و بین دو عضله اصطکاک ایجاد می شود. اگر برخی مکانیسم های حمایتی در نواحی دارای اصطکاک زیاد وجود نداشته باشند، احتمال تحریک مزمن و مکرر وجود دارد.

کیسه های زلالی، قطعات حیاتی غشای سینوویال هستند که مقدار کمی مایع سینوویال دارند. این مایع سینوویال به ساختارهای اطراف اجازه حرکت بدون اصطکاک را می دهند. اگر حرکت بیش از حد یا برخی ضربه های حاد اطراف این کیسه های زلالی اتفاق افتند، کیسه های زلالی تحریک شده و ملتهب می گردند و شروع به تولید مقادیر زیادی مایع سینوویال می نمایند. هر اندازه تحریک به مدت طولانی تری ادامه یابد یا ضربه وارده شدیدتر باشد، مایع بیشتری تولید می گردد. زمانی که مایع سینوویال در یک فضای محدود تجمع یابد، فشار افزایش یافته و موجب تحریک گیرنده های درد در این ناحیه می گردد.

بورسیت می تواند خیلی دردناک باشد و ممکن است به شدت حرکت را محدود کند، به خصوص اگر در اطراف یک مفصل باشد. تا زمانی که حرکت یا ضربه ایجاد کننده تحریک حذف نگردد، تولید مایع سینوویال ادامه می یابد. کیسه زلالی که برخی مواقع برای افزایش آزادی حرکت به طور کامل یک تاندون را در یک ناحیه سفت در برمی گیرد، به عنوان یک غلاف سینوویال توصیف می شود. تحریک غلاف سینوویال ممکن است حرکت تاندون را محدود کند.

تمام مفاصل کیسه های زلالی متعددی دارند که آن ها را احاطه می کنند. شاید سه کیسه زلالی که در نتیجه انواع مختلف فعالیت های بدنی متحمل بیشترین تحریک هستند. کیسه زلالی تحت آخرومی در شانه، کیسه زلالی زائده آرنجی در نوک آرنج و کیسه زلالی در سطح قدامی کشکک باشند. هر سه کیسه زلالی مقادیر زیادی مایع سینوویال تولید می کنند و حرکت در مفاصل مربوطه را تحت تاثیر قرار می دهند.